Συμβαίνει συχνά να αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά σε μένα, σε σένα, σε κείνους. Όμως ποτέ δε βρήκα απαντήσεις, μολονότι προσπάθησα, αλήθεια προσπάθησα πολύ!
Υπάρχει όμως απάντηση;
Να το πάλι το ερώτημα!
Ίσως τελικά η ζωή μας αποτελείται από ερωτήσεις - κινητήρια δύναμη - για να
συνεχίσουμε. Μπροστά, όλο μπροστά. Πρόσω Ολοταχώς και βίρα τις άγκυρες.
Τις άγκυρες που σε κρατούν δεμένο στο παρελθόν.
Με τις αναμνήσεις των περασμένων ερωτηματικών που σημάδεψαν το παρελθόν μας
και μας οδηγούν στο μέλλον μας. Άραγε είναι δικό μας το μέλλον μας;
Ποιος το ορίζει ή μήπως το καθορίζει;
Αόρατα νήματα που μας καθοδηγούν σαν μαριονέτες. Υψηλές δυνάμεις που μας κυριεύουν χωρίς καν να το υποψιαζόμαστε.
Αναμνήσεις! Είναι κι αυτές κρυφές δυνάμεις που μας προφυλάσσουν ή και μας οδηγούν στα ίδια λάθη.
Είναι γνωστό άλλωστε πως η αμαρτία είναι γλυκιά κι ας πονάει.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο πόνος σε κάποιες περιπτώσεις αποτελεί κίνητρο
ή καλύτερα δημιουργεί πείσμα και θάρρος για να συνεχίσουμε και να νικήσουμε.
Ποιόν, ποιούς, τι;
Πόνος σημαίνει και κόπος και χωρίς κόπο τίποτα δεν κερδίζεται σ'αυτή την ζωή. Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις. Οι πολύ τυχεροί που απολαμβάνουν χωρίς να κοπιάσουν ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται σε μας τους υπολοίπους που κοπιάζουμε χωρίς να απολάμβάνουμε.
Και τελικά πάλι αναρωτιώμαστε...
Για να ξεκινήσουμε πάλι από την ΑΡΧΗ!!!