ftou.gr - Best Served Ice Cold (AntiCommunity)
Έκδοση: Τετάρτη, 18 Ιουνίου 2003

Ελευθερία λόγου, δειλία και αλληλοσπαραγμός

Από dim34

ΓιαλαντζίΜετά από μια συζήτηση στην οποία έλαβα μέρος, περισσότερο σαν ακροατής, μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες σχετικά με την έννοια της ελευθερίας του λόγου, τον αλληλοσπαραγμό και την δειλία μας. Η ελευθερία του λόγου, έννοια τόσο παρεξηγημένη και συνάμα τόσο ουσιαστική, κατάντησε ψωμοτύρι στα στόματα όλων στην προσπάθεια μας να δικαιολογήσουμε την αίσθηση υποδούλωσης που βιώνουμε μέσα στην κοινωνία που ζούμε.

 

Πώς μπορούμε άραγε να διεκδικούμε την ελευθερία του λόγου όταν με την θέληση μας αναγνωρίζουμε το δικαίωμα σε κάποιον η κάποιους να μας φιμώσουν; Όπως έλεγε ο Σωκράτης, "εκτιμούμε και αποδίδουμε στον εαυτό μας προτερήματα που μας δόθηκαν η που στερηθήκαμε από γεννησιμιού μας, εξαιρώντας εκείνα που κερδίσαμε η αποκτήσαμε στη συνέχεια, τα οποία είναι δημιούργημα του θάρρους και της θέλησης μας. Πρέπει να συμφωνήσουμε πως ότι στερείται θέλησης δεν μπορεί να αποκαλείτε ελεύθερο. Και αυτό που δεν είναι ελεύθερο είναι εκφυλισμένο. Δηλαδή έχει υποβιβαστεί σε μια κατάσταση κατώτερη από αυτή που μας προόριζαν οι θεοί."

 

Όσον αφορά τον αλληλοσπαραγμό που μας έχει γίνει δεύτερη φύση, είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον εγωισμό που έχουμε αναπτύξει σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Κανείς μας δεν μπορεί πια να υποχωρήσει σε μια διένεξη, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα της διαφορετικής άποψης του άλλου.

 

Μια περιήγηση στα διάφορα σάιτ που ασχολούνται με σχέσεις και γνωριμίες, θα πείσει και τους πιο δύσπιστους για την δειλία της αποδοχής του εαυτού μας καταφεύγοντας σε ανυπόστατες περιγραφές προφίλ, φωτογραφίες που παραπέμπουν σε άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική εικόνα μας και κρυβόμαστε πίσω από διαφορετικά ψευδώνυμα για να μπορέσουμε να εκφέρουμε απόψεις που μοναδικό σκοπό έχουν την ολομέτωπη επίθεση σε απόψεις και θέσεις άλλων ατόμων χωρίς τον κίνδυνο του αποκλεισμού από το σύνολο, που διαφορετικά θα ελλόχευε.

 

Αυτή η δειλία πιστεύω είναι και η αιτία του επονομαζόμενου "δήθεν", αυτού που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα μας.

 

Ζητώ τέλος συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου και της υπομονής σας παραθέτοντας τις προσωπικές μου απόψεις.


Σχόλια από επισκέπτες: