Στούργο της παραπεταμένης υμνολογίας της εκκλησίας σας, ρίπτομε κι εμείς τον οβολόν μας. Διότι κανείς δεν καταλαβαίνει τα εγκώμια και όλοι τη Μεγάλη Παρασκευή στο ναό κατινίζουν και καπνίζουν και καμακώνουν σαν τα ζώα. Κοίταξε τώρα πατέντα: Άμα προσαρμόσομε το ύφος στην καθομιλουμένη, παίζει να κερδίσομε την προσοχή περισσότερων.
Μα για να δώσομε το έναυσμα στους σύγχρονους υμνολόγους να γράψουν, ας δείξομε πρώτα την κλασσική γλώσσα των εγκωμίων:
Παρούσα ντεμοντέ υμνολογία
Στάσις Τρίτη, ήχος γ'
- Κατά τον Σολομώντα,
βόθρος βαθύς το στόμα
Εβραίων παρανόμων. - Τρίβολοι και παγίδες
οδοί του τρισαθλίου
παράφρονος Ιούδα. - Διαφθοράς εις φρέαρ
συναπολούνται πάντες
οι άνδρες των αιμάτων.
Προτεινόμενη (μοντέρνα) υμνολογία
Το δεύτερο από τα παραπάνω εγκώμια, θα μπορούσε να γραφεί στην καθομιλουμένη ως εξής:
Στάσις Τετάρτη, ήχος γ'
- Δαυλός μεγάλος νά 'μπει,
στον κώλο του Ιούδα,
μέσα του καραγκιόζη.
Σχόλια από επισκέπτες: