Τα τέσσερα στοιχεία (ποίημα)

Σήμερα σας παρουσιάζω, τιμημένοι βρωμόκωλοι, βαριά σημειολογία σε ανισόρροπο στίχο, λόγω του πνεύματος των ημερών. Αν δε σας αρέσει να φύγετε να πάτε αλλού.

Θα σε ρωτάνε φυσικά κι εσένα
τα τυπικά που λένε και στους άλλους,
αν τάχα που προσέρχεσαι το θέλεις,
αν τάχα που τους δίνεσαι εγκρίνεις.


Θα λέν' τραγουδιστά σε φάλτσους τόνους,
αν βάζεις τους αφέντες στο βρακί σου.
Κι έπειτα θα προτείνουν να ζητήσεις
συγχώρεση απ' τα τέσσερα σημεία.

(Αυτά που λέμ' εμείς Γη, Αέρα, Φωτιά, Νερό—ετούτοι εκεί τίποτα δεν τα λένε.)



Θα σε κουρέψουν στην ψυχή και στο κεφάλι
και θα σε ντύσουν μασκαρά σα μουσουλμάνο.
Με μούσια, τύψεις, ενοχές κι απαγορέψεις,
πρόσταγμα ξένο, συγγενών και κοινωνίας.


Κι όταν μισό θα λες το "Ναι" σκυφτός σ'εκείνους,
τότε θα ουρλιάξουν και τα τέσσερα στοιχεία.
Τα πέρατα του ορίζοντα βαριά θα τρίξουν,
που σπαταλήθηκες, το ξέρεις, σ' ένα ψέμα.