Μήνυμα στις 14/11/2008 στις 22:56 @Θ. Κλημεντίνη
Μαρακι καλυτερα να συγκεντρωθεις στον εαυτο σου προς το παρον, και να περασεις εσυ καλα.. μην του δειχνεις οτι πεθαινεις μεσα σου γιατι ετσι του δινεις την δυναμη να εχει το πανω χερι.. Βασικα και εγω βρησκομαι σε μια τετοια κατασταση.. ειναι καθηγητης μου τωρα για δευτερο χρονο. Τωρα ειμαι δευτερα λυκειου (αν κ εχω χασει χρονια) και σε λιγο καιρο κλεινω τα 18. Από περσυ τον ειχα προσεξει αλλα μας εκανε μαθημα μονο μια φορα την εβδομαδα.. δεν ειχαμε την ευκαιρια να γνωριστουμε καλυτερα εστω σε σχεση μαθητριας κ καθηγητης. Φετος ομως, ολα αλλαξαν! Εχω καθε μερα μαθημα μαζι του! Μια μερα λοιπον εγινε ενα σκηνικο κ για να μην τα πολυλογω, με φωναξε να μου μιλησει, κ μου μιλησε οσο πιο ομορφα μπορεις να φανταστεις. Μου φερθηκε υπεροχα.. Επειδη ομως ειχα κανει "αταξια" μου εκανε ενα ειδος παρατηρησης.. Συγκηνηθηκα με το ποσο καλα μου φερθηκε, κ εβαλα τα κλαματα.. προσπαθουσε να με ηρεμησει, κ ενω εφευγε, ξαναγυρναγε να δει αν ειμαι καλα.. Απο εκεινη την ημερα ηρθαμε πιο κοντα (δεν εννοω ερωτικα) και μου εχει γινει εμμονη ιδεα! δεν μπορω να τον βγαλω απο το μυαλο μου! Απο τοτε ομως και αυτος με κοιταζει με ενα υπεροχο γλυκο κ αθωο βλεμμα! Που κ που με πιανει να τον κοιταζω κρυφα, και εγω εκεινον..! Στα διαλλειμματα πηγαινω να του μιλισω δηθεν για κατι που δεν καταλαβα, κ το γυρναω απλα στο μπλα μπλα, κ του αρεσει..κ οχι μονο αλλα μαλιστα καθομαστε ολο το διαλλειμμα κ χαζολογαμε και χασκογελαμε.. Προσπαθω κ ψαχνω αφορμες κ καλα δεν καταλαβαινω κατι σε σχεση με το μαθημα (πληροφορικη) και αυτος οχι μονο μου τα εξηγει, αλλα και με το παραπανω.. Αυτος ειναι γυρω στα 26. Εχει καταγαλανα ματια και οποτε τον βλεπω, λιωνω! Μιλαμε μεσω emails για οτι τυχον απωριες εχω κλπ. Καθε βραδυ τσεκαρω ανα καθε 10λεπτο τα εισερχομενα, μηπως μου εχει στειλει κατι.. Ο φιλος του (που ειναι κ αυτος καθηγητης κ ειναι 30ρης) ειχε ακουστει οτι ειχε σχεση με μαθητρια.. Δεν εγινε κανενα σκανδαλο η κατι τετοιο.. Ο φιλος του λοιπον, πρεπει να εχει καταλαβει τα παντα, κ το καταλαβα απο τονν τροπο που με κοιταει.. με το υφος : "ξερω τι παιζεται με εσας τους δυο.." Θελω να του δειξω οτι καιγομαι καθε φορα που τονν βλεπω, οτι τον ονειρευομαι σχεδον καθε βραδυ, αλλα το χειροτερο ειναι οτι εχω κ μια σχεση ενος χρονου... Δεν ξερω τι να κανω... Οτι αισθανομαι για τον καθηγητη μου, τωρα πλεον δεν το αισθανομαι για το αγορι μου... Φοβαμαι μην παρω το ρισκο, και τελικα να ειναι για το τιποτα.. Το σκεφτομαι πολυ σοβαρα να χωρισω, γιατι δεν θελω να τον ταλαιπωρω.. Ειναι πολυ ασχημο να πρεπει να αποφασισεις και να διαλεξεις: την καρδια σου, η την λογικη σου?? τι να κανω??? παρακαλω μια βοηθεια... την εχω αναγκη... Πήγαινε στο θέμα: Ο πρώτος μου έρωτας και καθηγητής μου |