Velvet

Eυχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.

Doctora, δε νομίζω να αισθάνεται πλέον κάτι για μένα. Μου ξεκαθάρισε ότι δε με βλέπει αλλιώς πλέον και ότι δεν πρόκειται να αισθανθεί ξανά κάτι για μένα στο μέλλον... Ήταν πολύ σαφής σε αυτό. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

Μπορείς να κάνεις και το άλλο: όποτε θέλεις να ελέγξεις αν είναι σωστή η ορθογραφία σου, πάτα το κουμπί f7 και αμέσως θα γίνει ορθογραφικός έλεγχος σε όλο το κείμενο. Εγώ αυτό κάνω, με βολεύει πολύ περισσότερο από το να βλέπω κοκκινίλες στο κείμενο και να τις διορθώνω μία προς μία.

Πριν από δύο χρόνια άρχισα να κάνω παρέα με ένα παιδί. Αυτός είναι σαν στυλ αρκετά ρομαντικός, ψάχνει σοβαρή σχέση κλπ. Εγώ, αντιθέτως, είμαι πολύ free άνθρωπος και ποτέ δεν ψάχνω κάτι σοβαρό.
Στην αρχή της φιλίας μας αυτός έδειχνε σημάδια ότι νιώθει παραπάνω πράγματα για εμένα αλλά εγώ τον αντιμετώπιζα απλά φιλικά. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετό καιρό. Κάθε φορά που έκανα κάτι με κάποιον ζήλευε και καταλήγαμε τσακωμένοι. Μετά από αυτούς τους τσακωμούς αυτός έλεγε ότι του άρεσε κάποια άλλη κοπέλα (διαφορετική κάθε φορά) αλλά ποτέ δεν έκανε κίνηση για να τη διεκδικήσει. Πέρυσι το φθινόπωρο ήρθαμε πολύ κοντά με αυτό το παιδί, κοιμηθήκαμε και ένα βράδυ αγκαλιά (δε συνέβη τίποτα) και, γενικά, εγώ άρχισα να τον βλέπω αλλιώς. Πριν από μερικούς μήνες κάναμε φάση (με δική μου πρωτοβουλία) και αυτός τραβήχτηκε κάποια στιγμή και μου είπε ότι στην αρχή της φιλίας μας αισθανόταν πράγματα για μένα αλλά τώρα δεν αισθάνεται τίποτα επειδή με θεωρεί πολύ επιπόλαια και κοπέλα ακατάλληλη για σχέση. Πληγώθηκα πολύ. Μετά από αυτό το περιστατικό άρχισε να με πλησιάζει ερωτικά ο καλύτερός του φίλος, με τον οποίο πλακώθηκαν αμέσως μετά και τώρα μιλάν ελάχιστα. Εγώ σταμάτησα να ασχλούμαι μαζί του αλλά αυτός συνεχώς ρωτάει για μένα και επιδιώκει να βρισκόμαστε.
Δε θέλω να αρχίσω να τρέφω ξανά ελπίδες ότι θα γίνει κάτι μεταξύ μας επειδή μου ξεκαθάρισε ότι δεν θα γίνει κάτι ποτέ ξανά.
Το δικό μου θέμα είναι με ποιον τρόπο να τον αντιμετωπίσω όταν βρεθούμε από κοντά. Δε θέλω να μείνουμε φίλοι (του το έχω εξηγήσει) και δε θέλω να τον κάνω να πιστεύει ότι τον θέλω ακόμα.
Κάθε γνώμη ευπρόσδεκτη.

Αποδεκτή απάντηση:

Η πρώτη χυλόπιτα πάντα πονάει, είναι γεγονός. Γνώμη μου είναι να προσπαθήσεις να ηρεμήσεις και να ξεχαστείς: να βγεις με τις φίλες σου, να ασχοληθείς με κάτι που σου αρέσει (ζωγραφική, μουσική κλπ.), να ξεκινήσεις γυμναστήριο ή κάποια μορφή αυτοάμυνας (σε βοηθάει να ξεσπάς τα νεύρα σου, πολύ απελευθερωτικό). Με αυτόν τον τρόπο θα τον σκέφτεσαι όλο και λιγότερο. Μπροστά του να είσαι απόλυτα χαλαρή και ψύχραιμη, σα να μην έγινε τίποτα. Αν το κάνεις αυτό όχι μόνο θα δει αυτός ότι δεν καιγόσουν κιόλας για πάρτη του (και, κατά συνέπεια, δε θα ψωνιστεί) και εσύ θα αισθανθείς καλύτερα.

Όταν υπάρχει θέληση μπορούν εύκολα να συνδυαστούν σχέση και μαθήματα, μη σκας για αυτό το θέμα. Καλύτερα να τα φτιάξεις με κάποια όταν βρεις μία κοπέλα που σου αρέσει πραγματικά και θες να κάνεις κάτι μαζί της, ανεξάρτητα από το τι τάξη είσαι/πόσα μαθήματα έχεις. Αν έχεις σωστό πρόγραμμα διαβάσματος τα μαθήματα βγαίνουν εύκολα και έχεις χρόνο και με τις παρέες να βγεις και με το άτομο που έχεις σχέση. Μην ανησυχείς.

Καταρχήν, πιστεύω ότι το να γνωρίζατε μία κοπέλα στο δρόμο θα ήταν λίγο περίεργο από την άποψη ότι αυτή θα καταλάβαινε ότι της την πέφτετε και θα αντιδρούσε μάλλον ελαφρώς απότομα. :P
Γνώμη μου είναι να αρχίσετε να κάνετε παρέα με ένα-δύο κορίτσια από την τάξη σας στο σχολείο που σας φαίνονται όμορφες και "εντάξει" και να τους ζητήσετε (αφού έχετε δεθεί σαν άτομα) να σας γνωρίσουν φίλες τους. Επίσης, μπορείτε να προσεγγίσετε κορίτσια από το φροντιστήριό σας, από το γυμναστήριο... Υπάρχουν πάντα τρόποι, αρκεί να δείχνετε χαλαροί και cool, να μην είστε το στυλ "ψάχνω-απεγνωσμένα-για-γκόμενα".
Καλή τύχη. ;)

Atmosphere από Joy Division.

Το γεγονός ότι συνειδητοποίησες ότι η κατάσταση αυτή τελείωσε είναι πολύ σημαντικό. Θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να νιώσεις πάλι τελείως καλά και να είσαι έτοιμη να κάνεις μία εντελώς νέα αρχή στη ζωή σου. Θα πρότεινα, τη δεδομένη χρονική στιγμή να κάνεις εργασιοθεραπεία. Αφιερώσου στο αντικείμενο της δουλειάς σου (ή των σπουδών σου, αν είσαι φοιτήτρια), άρχισε να μαθαίνεις μία ξένη γλώσσα, παρακολούθησε κάποια μαθήματα χορού ή άρχισε κάποιο άθλημα... Θα σε βοηθήσει, θα δεις.

Η ντροπή από ποια άποψη; Να ντρέπεται για τον εαυτό του, για τις δικές του πράξεις, για τη συναναστροφή του με άλλα θέματα, για τη σημερινή κοινωνία, για τι;
Θεωρώ ότι ένας ισορροπημένος άνθρωπος είναι αρκετά ταπεινός ώστε να νιώσει ντροπή αν κάνει ο ίδιος κάτι αρκετά άσχημο. Ωστόσο, άτομα τα οποία θεωρούν ντροπή τη συναναστροφή τους με κάποιους ανθρώπους εξαιτίας των φυλετικών ή εξωτερικών τους χαρακτηριστικών ή ντρέπονται να είναι ο εαυτός τους και ακολουθούν τη μάζα, τα θεωρώ τελείως ανόητα και μεγαλωμένα με λανθασμένες αξίες.

Έχεις σκεφτεί ότι ίσως φαίνεσαι πολύ ψυχρή, ίσως και απόμακρη, επειδή ακριβώς είσαι, όπως λες και εσύ, "εγκεφαλικός τύπος";
Κρίνοντας από όσα λες αυτό θεωρώ πιο πιθανό να συμβαίνει. Προσπάθησε να ανοιχτείς λίγο, μην κρίνεις βάσει της λογικής όλα τα θέματα, χαλάρωσε λίγο. Αν το κάνεις αυτό, τότε θα δεις ότι είσαι άξια να αγαπήσεις - όλοι μας είμαστε άξιοι να αγαπήσουμε. :)