Βαλεντω

Γεια σας, εμένα με πιάνει ποτε ποτε Μόρα..το έχω από μικρή αυτό,πριν πάω νήπια ακόμα, έβλεπα στην τηλεόραση παιδικά όπως τον Τομ κ Τσέρι κ το βράδυ έβλεπα με ανοιχτά τα μάτια ζώα μέσα στο σπίτι να περπατάνε,να μιλάνε,τα έβλεπα κ έκλαιγα,οι γονείς μου δεν ήξεραν τι να με κάνουν, προσπαθούσαν να με καθησυχάσουν..μια φορά είδα μια ψαλίδα η σαρανταποδαρούσα δε θυμάμαι να περπατάει επάνω στην ντουλάπα.. τέλος πάντων αυτό δεν πρέπει να είναι η Μόρα, άλλο κάτι είχε συμβεί..θα σάς γράψω σε λίγο για τη μορα..μετα τα νήπια κ στον δημοτικό που πηγενα,με έπιανε συχνά μορα στον ύπνο μου.. μια δύναμη με πέταγε ποτέ στο πάτωμα του δωματίου, ποτέ στην κουζίνα,ποτε βρισκόμουν άλλου κ γω δεν ξέρω τι μου συνεβενε.. έβλεπα σκιές μέσα στο σπίτι τη νύχτα.μια φορά ήμουν μικρή,δε θυμάμαι πόσο,κ όπως καθόμουν τη νυχτα στο κρεβάτι μου, είδα ένα γιγαντα να έρχεται προς εμένα, φοβήθηκα κ σκεπαστηκα..μετα μεγαλώνοντας έφυγε σιγα σιγά η Μόρα.θελω να σας πω ότι οι γονείς μου ήταν θρησκοιοι, όμως δεν λιβανιζαν κ συνέχεια στο σπίτι..δε ξέρω γιατί με έπιανε Μόρα συνέχεια, εγώ πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος το έχει μέσα του, μερικοί τους πιάνει πολύ, βλέπουν μαύρες φιγούρες, ακούνε ουρλιαχτά, βλέπουν τον σατανά.. εγώ νοιωθω μόνο ένα πλακωμα από πάνω,σαν πίεση, θέλω να φωνάξω να βγάλω φωνή, αλλά δεν μπορώ.. ποτέ φωνάζω, Χριστέ μου, Παναγία μου σωσε με, μερικές φορές γίνεται σεισμός πάνω στο κρεβάτι, κουνάω το κεφάλι μου περα δώθε κ προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου,μπας κ ξυπνήσω.. φοβερό πράγμα η Μόρα,δε τη χωνεύω καθόλου..λιβανιζω σχεδόν κάθε βράδυ, έχω εικόνες αγίων στον σπίτι μου, αλλά πάλι με πιάνει καμία φορά, τι να κάνω, υπάρχει καμία λύση,να σταματήσει αυτό;