πως να χωρισω

επειδη το μυαλο μου δεν ειναι καθαρο αυτη την στιγμη σας παρακαλω ν μου λετε την γνωμη σας ελευθερα κ με ειλικρινια ακομα και αν ειμαι για βρισιμο να το κανετε γιατι μονο ετσι θα καταλαβω...λιγο μπειται στη θεση μου..6 χρονια απο 27 χρονων εχω ν νιωσω γυναικα..δεν απατησα ποτε τον αντρα μου κ ουτε το ειχα σκοπο..ετυχε ετσι απλα..κ αρχισε για πλακα απο μερους μου ειπα να φτιαχτει λιγο η διαθεση μου κ αυτο θα ειναι..αλλα ελα ντε που προχωρησε....δεν ηταν στο προγραμμα αλλα το ειχα αναγκη εκεινη την στιγμη..κ δεν ειναι το θεμα αυτο..ειναι που τον αγαπησα κιολας κ αυτος το ιδιο..αυτο που το βαζεις..αν η9ελα ν περναω μονο καλα δεν θα σχεδιαζα ν χωρισω.αλλα δνε ξερω αν εχω το δικαιωμα ν το κανω αυτο η αν ειναι σωστο να το κανω..δλδ πως το βλεπεται ειναι λογος ν χωρισω αυτος η να κανω την καρδια μου πετρα να τον διωξω να πονεσω εγω για ν μη διαλυσει η οικογενεια...

πανο ακου..πριν 6 χρονια δεν ειχα αυτην την αναγκη γιατι ενιωθα λιγο γυναικα ηταν διαφορετικα τα πραγματα προσπαθουσαμε ν κανουμε παιδια..ηταν αλλιως..αφου εγιναν τα παιδια και μετα αλλαξαν ολα...δεν υπαρχουμε ο ενας για τον αλλον..αυτος ακομα αντεχει ισοσ επιδι δουλευει συνεχεια δεν του πρεκυψε καμια γνωριμια..εγω απο το φβ δεν μπηκα ν ψαχτω..ετυχε απλα..ουτε εγω το καταλαβα πως....φαινιμαι ανηθικη κ ισοσ και να ειμαι δεν ξερω..αλλα το εχω αναγκη γαμωτο..ανθρωπος ειμαι..το μονο που με κραταει ειναι τα παιδια κ δεν θελω να ειμαι χωρις αυτα..και το ενδεχομενο ν τα παρει ο συζηγος αν κ καπου το βλεπω λογικο λογω της συμπεριφορας μου,δεν το δεχομαι γτ τ αγαπαω ζω γ αυτα..καν δεν χωρισω μονο γ αυτα δεν θα το κανω

δεν ξερω τελικα τι πρεπει ν κανω και ειμαι σε αχημη διαθεση που βρισκομαι σε αυτην την θεση..θελω το καλιτερο για τα παιδια μου δεν ειμαι αδιαφορη προς αυτα κ δεν μπορω χωρια τους..ομως ξερω οτι ειναι εγωιστικο απο μερους μου ν τα θελω και μαζι μου τοσα χιλιομετρα μακρυα..αλλακατι πρεπι ν γινει,αυτο ειναι το πιο δυσκολο κομματι γ μενα..πως 9α τουσ χωρισω απο τον μπαμπα τους..αυτο με εχει σκασει..ολα τ αλλα δεν μ απασχολουν τοσο

αν δεν υπηρχαν παιδια στη μεση ξερω πως και ο συζηγος δεν θα ειχε προβλημα ν χωρισουμε..

33 ειμαι βρε παιδια γιατι να μη πω την αληθεια..να βοηθηθω θελω

προκειται για θεμα που δεν μπορω να μιλησω με κανεναν αλλον ανοικτα..εδω μπηκα για να μιλησουμε σαν φιλοι..δεν εχω εμπειρια στο γραψιμο δεν τα παω πολυ καλα..αλλα ολα αυτα τα ειπα μονο εδω και ειναι ολα ακριβεστατα..εχω σαλταρει παιδια δεν ειναι ευκολο ουτε ευχαριστο για μενα..μου προεκυψε και για το οποιο παλια θα ντρεπομουνα και να σκεφτω..αλλα ολα ειναι μεσ τη ζωη..κ για να γινει θα πει το ειχα αναγκη..θελω μια συμβουλη φιλικη..να χωρισω πωσ το βλεπεται ειναι λογος αυτος?η να κανω υπομονη να μεινω εδω και ν ξεκοψω με την σχεση αυτη ..αλλα κι ετσι ξερω οτι τωρα που ειδα πως ειναι να αισθανθω ξανα γυναικα θα ειμαι στεναχωρημενη που δεν το εω μεσα στον γαμο..δεν ξερω τι να κανω