απογνωση..

οκε..νταξει ξερω οτι πρεπει να ειναι καπωσ η κατασταση μου αλλα πιστεψτε με για να φτασω στο σημειο να βγαζω ετσι στο ντουκου τα εσωψυχα μ τραβαω μεγαλο ζορι...(τ λεω γτ γενικα ειμαι πλ κλειστος ανθρωπος). Θα τ παρω απο την αρχη. ειμαι κοριτσι αλλα παντα συνηθιζα να κανω παρεα με αγορια...ανηκα σε μια παρεα απο περσι στις αρχες της σχολικης χρονιας.ειμασταν 4 αγορια κ εγω με μια ακομη κοπελα...πραγματικα εκανα καποιεσ βλακειες π.χ του πααμελουσα κ τετοια...τεσπα απο ολους ειχα μια ιδιαιτερη αδυναμια σε ενα αγορι (δεν ενοω γκομενικα απλα τον θεωρουσα κολλητο μ). Αυτος λοιπον με γουσταρε..χωριστηκαμε για καποιο καιρο (περσι αυτα) αλλα τ περασε και τα ξαναβρηκαμε..τις τελευταιες μερες με απεφευγαν..το αγορι π ανεφερα πριν ηρθε και μ ειπε οτι με θελει ακομα και πρεπει α κοψουμε παρεα..οκ δν φενεται κατι τραγικο αλλα περνουσα μια δυσκολη φαση και πραγματικα τους ειχα αναγκη..οι υπολοιποι πηραν το μερος του.( βσκ δν ειναι ετσι απλα εγω δεν τους πλησιασα γτ ηταν ολοι μαζι του συνεχεια) . γ ν μν τ πλ λεω κ γνμαι κουραστικη απο τοτε π εγινε το συμβαν πραγματικα υποφερω..νιωθω ασχημη μενω ολη μερα σπιτι μου και μερικες φορες αισθανομαι σαν να ειμαι ενα τιποτα..κλαιω και δν εχω ρεξη να βγω ουτε καν με το αγορι μ..ειχα κ αλλους 2 φιλους αλλα κ αυτοι δν γυρισαν να με ρωτησουν ουτε στιγμη τι εχω...περναω ολη την ημερα μεσα καθωσ το αγορι μ βγαινει με τους φιλους τ..ειναι σαν να μην εχω κανενα! κανενα! ολη την χρονια προσπαθουσα να βρω χρονο για να βγω και τρ..δεν εχω κανενα να βγω ,κανενα νσ μ πει οτι ειναι δω γ μενα κ οι δικοι μ δν μ καταλαβαινουν..χρειαζομαι απαραιτητωσ καατι δν θελω να περασω ολο τ καλοκαιρι μ ετσι..ευχαριστω γ τν χρονο σας :)