O Συγχρονος Έλληνας των Fora

Για να γράψεις κάτι , το γράφεις απο εμπειρία, έτσι και το παρών κείμενο αναφέρεται σε εμένα......

Ο σύγχρονος Έλληνας των fora ,

Post, πολλά Post… από επίδοξους συγγραφείς, , απλούς αναζητητές ή ανθρώπους που προσπαθούν να γεμίσουν τα κενά του χρόνου τους ή τα δικά τους κατ΄επέκταση…
Ο Έλληνας συγγραφέας…
Άνθρωπος απόλυτος στις απόψεις του, όπως σε όλα τα μη αυταπόδεικτα άλλωστε.
Για να παραδεχτεί κάτι πρέπει να είναι φαεινότερο από τον ήλιο, κοινώς αυταπόδεικτο..
Σε όλα τα άλλα, κάτι θα βρει να πει ή να γράψει για να στηρίξει τα επιχειρήματα του.
Απλοί χρήστες που γράφουν , μόνο και μόνο για να ζήσουν σε μια εικονική πραγματικότητα, στον χώρο μας για παράδειγμα, μιας και δεν μπορούμε να είμαστε εκεί που θέλουμε, γράφουμε σε ένα χώρο μοιραζόμενοι αναμνήσεις…..
Keyboard Offroaders….. του το είχα πει να το γράψει όταν έγραψε τα «Χαρακτηριστικά είδη τετρακίνητων» αλλά δεν το έκανε……
Ο χρήστης, έχοντας(;) ισονομία στην παρούσα εικονική κατάσταση που βρίσκεται, διεκδικεί το αλάθητο τόσο για το ήθος του, όσο και για τα πιστεύω του.
Κάνει κάτι το αυτονόητο δηλαδή, κάτι που δεν μπορεί να κάνει στην προσωπική του ζωή στον κόσμο της μη αναξιοκρατίας που ζούμε….
Ο ήρωας, ο Highlander, αυτός που θα ήθελε να είναι αλλά δεν είναι δυστυχώς .
Ένα avatar, ένα σύμβολο, η υπεράσπιση του απολύτου για τον καθένα μας.
Συγκρούσεις….αναγκαίο κακό….άνθρωποι με διαφορετικούς χαρακτήρες προσπαθούν να ζήσουν σε μια κοινωνία, θεωρούμενη ισόνομη, με χαρακτηριστικά αυτοδικίας σε περίπτωση προσβολής.
Κάποιος θεωρούμενα προσβεβλημένος, από ένα κείμενο-πόστ επιθετικό προς αυτόν, παίρνει το αίμα του πίσω.
Οφθαλμός αντί οφθαλμού και οδόντας αντί οδόντος στο μίξερ με την γνωστή ρύση «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση» .
Μίγμα εκρηκτικό, χύνεται στην σελίδα του εκάστοτε φόρουμ, φέροντας το σύμβολο –avatar του συγγραφέα , και πολλές φορές σαν επισφράγιση της νίκης του, της ισοπεδώσεις του αντιπάλου, φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.
Νίκησες…..
Ο, μέχρι να απαντήσει, θεωρητικά ηττημένος, διαβάζει και εξίσταται, πολλές φορές δεν διαβάζει , αλλά τα περνάει σαν μια ταχεία ανάγνωση, για την ανεύρεση των προσβλητικών σημείων.
Βάζει το δικό του μίξερ στην πρίζα….μία εσύ δέκα εγώ παλιό @!#$#$%^$#
Και δώστου τα υπονοούμενα πάνε και έρχονται ένθεν και εκείθεν , δώστου οι μπηχτές, ανακατεύονται και άλλοι στην πορεία….Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες βλέπεις οι Έλληνες, κοινώς «οι φίλοι και οι φίλοι μου».
Και νάσου και αρχίζουν και τα παπάκια, μιας και αν πεις τον άλλο μ@λάκα με παπάκι ή μαλάκα χωρίς παπάκι, έχει διαφορά στο νόημα….
Αλήθεια γιατί βάζουμε παπάκι αναρωτηθήκατε ποτέ?
Με κάποιο τρόπο, έμμεσο ή άμεσο , η ένταση καταλαγιάζει, και «όταν ο καπνός καταλαγιάζει» που τραγουδάνε και οι γνωστοί αστέρες τις μουσικής που μεγαλώσαμε με τα τραγούδια τους, η λύση θα έχει βρεθεί.
Ο νικητής θα είναι in , θα έχει τους φίλους και την παρέα του να χαίρεται, ο ηττημένος θα περιμένει, καρτέρι για την πρώτη στραβή που θα γίνει, μαζί με την παρέα του, το πιο καλό βέβαια είναι το σημειώσατε Χ του απομηχανής θεού, αυτού που θα πετάξει την χαριτομενιά για να σπάσει ο πάγος, και να γελάσουμε όλοι.
Μετρώντας αστέρια από τις μονομαχίες, σαν τον Yugi, γιατί ναι και από τα σημερινά κινούμενα σχέδια μαθαίνουμε εμείς οι παλιοί πως φτιάξανε τον κόσμο που μας βάλανε να ζούμε, ο γνωστός – άγνωστος μαχητής , συχνά κρυβόμενος πίσω από τον τίτλο του username παίρνει το γαλόνι του συντονιστή.
Του συντονιστή της κουβέντας, μια θέση στην κόψη του ξυραφιού άμεσα εκτεθειμένη.
Ο κάθε αδικημένος, δικαίως ή όχι, ανά πάσα ώρα και στιγμή , κατηγορεί ως μη δημοκράτη, άνθρωπο που μεροληπτεί έναντι των φίλων του(αυτών που των είχαν στηρίξει για να ανέβει..) , άνθρωπο που έχει προσωπικά απωθημένα και τα βγάζει σε ένα κωλοφόρουμ, και μιας και τον πείραξαν κάποιοι πρέπει να την πληρώσουμε εμείς.
Χρήστης συγγραφέας , ο οποίος φυσικά δεν αναρωτιέται , εάν αυτό ισχύει και για τον ίδιο, μήπως αυτός προσπαθεί να ξεπεράσει τα κόμπλεξ του γράφοντας ή σηκώνοντας την σημαία του επαναστάτη.
Λίγοι αναρωτιόνται άλλωστε, και συνήθως νέοι χρήστες, στο στυλ του Κωστάκη με το σινεμά, α σου λέει θα υπερασπίσω την In παρέα(που έχει πάντα δίκιο άλλωστε) και δώστου νέα πύρινα και συγχρόνως υβριστικά από νέους χρήστες επίδοξους συντονιστές, μιας και κακά τα ψέματα, είναι ένας τίτλος που σε ξεχωρίζει από τον κοινό χρήστη, και σου λέει ο απλός χρήστης υποσυνείδητα…. «Αυτός είναι κάτι άλλο, αναβαθμισμένο, αυτός είναι παλιός».
Και όμως ο χαρακτήρας πλάθετε καθ΄ όλη την διάρκεια της ζωής ακόμα και μέσα από τα φόρουμ, μέσα από αυτές εδώ τις ιντερνετικές παρέες, που όλοι θέλουμε να κάνουμε παρέα με τους άλλους να αποκτήσουμε τον κοινό σεβασμό….
Πόσους έχετε δει , που θέλουν να ξεχωρίσουν;;;
Mε τον γραπτό ή τον προφορικό λόγω, ανθρώπους που βρίζουν με ποιήματα, ή γράφοντας εσκεμμένα ανορθόγραφα, μόνο και μόνο για να περάσουν ένα   In & Different Culture, που θα ανήκουν αυτοί και οι επίδοξοι θαυμαστές τους….
Όλα είναι μια μορφή προώθησης, που πολλές φορές μπορεί να μπει και το λανσάρισμα της προσωπικής επιχείρησης μέσα, μιας και μπορεί να έχει σχέση με τον χώρο, και σου λέει ο άλλος, σιγά μην βάλω φωτογραφία, το τάδε επειδή βγήκε πρώτος…..
Μα το ζουμί είναι σε αυτόν που παίρνει τα λεφτά και όχι σε αυτόν που παίρνει την πρωτιά μπάρμπααααα.
Ανθρωποί των φόρουμ , από μικροί Χιτλερίσκοι, μέχρι πλασμένοι άνθρωποι που έχουν καταλάβει το νόημα, και ψάχνουν να βρουν συνάμα μια καλή ώρα με την ευτυχία τους, την οικογένεια τους, την κοπελιά τους, τους φίλους τους κοκ..
Καλύπτετε όλο το φάσμα, με καταστάσεις του στυλ «μακριά και αγαπημένοι», ή «καλύτερα μόνος μου, εγώ και ο πόνος μου» που λέει και ο λαϊκός βάρδος.
Καλά δεν μιλάμε και για την κάστα ανθρώπων που έχουν κάνει την Συλλογικοποίηση επάγγελμα αντλώντας με τον Α ή Β τρόπο αγαθά από αυτό, γιατί ναι, το να έχω σύλλογο σημαίνει έχω κόσμο, έχω δύναμη, και η δύναμη σήμερα μεταφράζεται σε χρήμα. που μπορεί να μην είναι απτό αλλά ποιος ξέρει μπορεί να έχεις και τις φοροαπαλλαγές σου…
Και μην μου πεις ότι στα λέω γιατί πολύ θα ήθελα να ήμουν στην θέση σου, μην ξεχνάς ότι εγώ ήμουν ο οραματιστής, έτσι όπως με είπε και ο φίλος μας που δεν ασχολείται νομίζω πια, εγώ ήμουν ο ρομαντικός.
Έχοντας ζήσει την εμπειρία ξέρεις, οι περισσότεροι άλλωστε θέλουν να κάνουν αυτό που τους έκαναν, μια άτυπη μορφή εκδίκησης, στο αίμα του ανθρώπου, με κορύφωση στους άντρες τον στρατό και τα καψόνια….
Με είχαν διώξει, κάποιον πρέπει να διώξω και εγώ….και εάν δεν τον διώχνω, και του το λέω στο forum, δίσμηρε Iony, νιώθω την δύναμη και απλά την έχω σαν εκφοβισμό, μιας και πλέον έγινα Administrator.
Ηλεκτρονικά Μέσα Επικοινωνιών, προς αντιστάθμιση των Κλασικών Μέσων Επικοινωνιών των γνωστών ΚΜΕ που μας μάθαινε ο καθόλα καλός αλλά γκαντέμης ασυρματιστής – δάσκαλος μας, καμιά σχέση δεν έχουν μιας και η πληροφορία τότε μεταδίδονταν «αγνή» , «pure data» στα Ελληνικά και μη έχοντας σχέση με την «Marketing Data» που υπάρχει σήμερα και πολλές φορές περικλείει και χαρακτηριστικά κατευθυνόμενης σκέψης, τα οποία λογικό είναι να υπάρχουν μιας και ο άνθρωπος σκέφτεται υποκειμενικά και όχι αντικειμενικά.
Το ίδιο ισχύει και για τον άνθρωπο των φόρουμ, σε οποιοδήποτε σκαλί της γραφικής αλυσίδας βρίσκετε, μην του ζητάτε να απαρνηθεί την φύση του και να γίνει μηχανή.
Μην του ζητάτε να απαρνηθεί τον φίλο του και να νιώσει την μοναξιά, γιατί εσείς πρώτοι δεν θα τον κάνετε παρέα, εσείς που σας δικαίωσε.
Όλα είναι φυσικά επακόλουθα της ανθρώπινης ύπαρξης, στα φόρουμ άλλωστε μπορεί να υπάρχουν δεδομένα, γλώσσες μηχανών που να φαίνονται σαν σελίδες και σαν μηνύματα, αλλά όσο τα κείμενα τα γράφουν άνθρωποι, θα υπάρχει ανθρώπινη σκέψη, ψυχή και καρδιά, τόσο και αυτές οι σελίδες δεν θα είναι απρόσωπές….
Μπορείς να πεις το γνωστό « Άντε γεια» και να μην ξαναμπείς στο γνωστό σου .gr όποιο και αν είναι αυτό, αλλά δεν μπαίνεις πλέον σε μια παρέα, είναι πιο βαθύ το νόημα, δεν είναι τόσο απλό.
Δίκαιο ή άδικο , ποιος ξέρει τι να έχω Θεέ μου, τι θα δείξει άραγε…
Το πώς θα νιώσω, όχι το πώς θα δείξω ότι νιώθω, το πώς θα αναστενάξω, ανακουφισμένος ή όχι.
Ο λύκος άλλωστε είναι ευτυχισμένος , γιατί κάνει την δουλειά του μόνος του και μας κοιτάει χαμογελώντας.
Πόσοι θα καταλάβουν και πόσοι όχι, άνθρωποι καινοί ή γεμάτοι αισθήματα, άνθρωποι που μπορεί να σου πουν θυμάσαι πριν κάποιους μήνες τι μου είχε πει, και να προσπαθήσουν να μπαλώσουν το λάθος τους. Άνθρωποι που καταλαβαίνοντας θα κρατήσουν τα χρήσιμα για τον εαυτό τους, για να γίνουν καλύτεροι σε βάθος χρόνου…
Πολλές φορές θυμάμαι, θυμάμαι ένα γλυκό μου πρόσωπο που μου έλεγε « η γλώσσα κοκάλα δεν έχει και κοκάλα τσακίζει αγόρι μου», και σε αυτό που κατάληξα είναι ότι δεν αξίζει να κάνεις κάποιον να πονά, γιατί μπορεί να σου λείψει κάποτε…..
Και ποιος το κάνει, άραγε;;;
Προσπαθούμε πάντως…..προσπαθούμε αρκετά;;;


Aπο ένα χώρο που ζουν και βασιλέυουν τετρακίνητοι, ευτιχιμσένοι γαρ, μιας και στον κόσμο γίνετε τις "επι χρήμασι εκδιδομένης το κιγκλίδωμα" και αυτοί τον χαβά τους....
Απλά ξυπνάτε βρε....
Ενα κείμενο αντιπροσωπευτικό για τον καθένα μας πιστεύω....