Ζήτημα Κρητικής ρίμας

Σε καποια cd πηρε το αυτι μου τις παρακατω μαντιναδες........ασφυκτικο το γαντι τους και μεγαλος ο πειρασμος τους.......θα θελα πολυ να στις φωναξω....δε  θατο κανω..........απλα τις εβαλα σε δικια μου σειρα και τις αφηνω στον αερα........

Ερχεσαι μες τον υπνο μου χωρις να σε καλεσω
να εισαι αιτια το πρωι που φευγεις να πονεσω.

Καθε γλυκο ξημερωμα με ονειρα το στολιζω
μα σβυνουνε το δειλινο κι εγω ο φτωχος ελπιζω.


Εσυ το λες αναμνηση το τελος μιας αγαπης
μα εγω το λεω χωρισμο γιατι δεν θα ξαναρθεις.

Σε βραχο αμα θα λεγα οσα χω πει σε κεινη
θα βγαζε στομα να μιλει κουραγιο να μου δινει.

Παντα θλιμμενος περπατω σα το χλωμο φεγγαρι
που με τον ηλιο δεν μπορει να γινουνε ζευγαρι.


Κλαμμενα μου φανηκανε τα μαθια σου φεγγαρι
τι να σου πω για να μην κλαις που με στο ιδιο χαλι.


Φεγγαρι μου χαμηλωσε αντικρυ σου να κατσω
να σε γεμισω στεναγμους το χρωμμα σου να αλλαξω.


Αμα τη δειτε πειτε της ονειρα οτι εχω χτισει
να δειτε που θα ρθει ξανα για να μου τα γκρεμισει.