Στείλε λεφτά στο ftou.gr
Φτύσε καλλιτεχνικά
Μεγάλες στιγμές της αρχαιότητας: Παπακωνσταντίνου να τραγουδάει Ζουγανέλη - Φοβάμαι
Παρασκευή, 29 Μαρτίου

Unicorn 10/9/2006 1:30:00 πμ

Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;

ΤσουγδιέςΆκουσα προ ημερών να λένε για την ζωή μετα θάνατον και αυτόματα (είμαι και ταχείας ανάφλεξης βλέπεις) μου ήρθε στο μυαλό το εξής ερώτημα: Άραγε υπάρχει ζωή... προ θανάτου; Και θα εξηγήσω ταχύτατα - όσο μπορώ βέβαια καθότι και πολυλογού.


Ας πάρουμε μια τυπική ημέρα σου νεαρέ φίλε αναγνώστη. Ξυπνάς το πρωί, μετα μυρίων και βασάνων και αφού πρώτα σου χτυπήσει ο γείτονας για να κλείσεις επιτέλους το γαμημένο το ξυπνητήρι που βαράει ανελέητα εδώ και είκοσι λεπτά, σηκώνεσαι, νίβεσαι, χτενίζεσαι, πίνεις το καφεδάκι σου και ξεκινάς αργοπορημένος για μια ακόμη φορά για την δουλίτσα σου. Φτάνεις, τρως τη μπουγατσούλα σου, απολαμβάνεις την τσιγαριά σου και πέφτεις βουρ για τον πατσάαααα. Σχολάς, επιστρέφεις σπίτι, ξαναματατρως και αράααααζεις. Και έπειτα; Θα βγεις για ποτό στα ίδια σχεδόν μέρη με τους ίδιους σχεδόν ανθρώπους, θα συζητήσεις για τα ίδια σχεδόν πράγματα ώσπου να τσουλήσει η ρημάδα η ώρα για να πας σπιτάκι σου, να πέσεις για ύπνο για να ξυπνήσεις το πρωί, μετα μυρίων και βασάνων.


Και σας ερωτώ. Αυτό είναι ΖΩΗ;


Έχω μια θεία 70 ετών που τη λένε έτσι και σας μιλώ ειλικρινά δείχνει ομορφότερη. Τι προσδιορίζει όμως μια καλή ζωή; Τι είναι αυτό που κάνει τις μέρες μας καλύτερες; Μήπως οι μικρές καθημερινές απολαύσεις; Η χοντρή που θα φάει στα κλεφτά την κρυμμένη σοκολάτα ή ο φίλος που θα κρυφοκοιτάξει για πολλοστή φορά τα μπουτάκια της αδερφής του κολλητού του; - στο σημείο αυτό θα σας παρακαλούσα να καταθέσετε και εσείς την μικρή σας αμαρτία, έτσι για να ‘χουμε και κάτι να σας χτυπάμε βρε αδελφέ.


Από τη λίστα του club μην νομίζετε ότι εξαιρώ τον εαυτό μου, κάθε άλλο. Με τη διαφορά ότι εγώ ξυπνάω για να πάω στη δουλεία καρτερώντας την ώρα που, αργά πλέον, θα πάω σπίτι να κοιμηθώ γιατί την επόμενη... δουλεύω.


Και ξαναρωτώ. Πώς μπορούμε να κάνουμε την ώρες μας πιο ενδιαφέρουσες; Τι σπάει τη ρουτίνα και τις σταθερά επαναλαμβανόμενες ενασχολήσεις μας; Μήπως αυτό είναι το ιδανικό και εγώ βρίσκομαι σε μια λανθάνουσα ρότα συλλογισμών; Είναι άραγε μια ακόμη απορία των περισσοτέρων; Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ελλείψεως ιδεών όμως υπομένουμε καρτερικά;


Για να μην παρατείνω το ερωτηματολόγιο σας καλώ. Όσοι πιστοί προσέλθετε. Λιθαράκι λιθαράκι ίσως φτιάξουμε μαζί το νέο κώδικα Ευτυχισμένης Ζωής.

Μαθήματα Rohala Art

Σχόλια:

#1~NL1696 @ 10/9/2006 - 22:34
γιατι υπάρχει ζωή μετα θάνατο;
#2~Unicorn @ 11/9/2006 - 06:05
Και ύστερα σου λένε αναβαθμίσανε τις ταχύτητες του internet στην Ελλάδα και μαλακίες . Μήνες έκανε να φτάσει το ρημαδοmail για το άρθρο !!!!! Τέλος πάντων ευχαριστώ την διεύθυνση του καταστήματος για την προτίμηση .

#3~!me! @ 12/9/2006 - 12:49
για μένα που η μέρα ξεκινά τρέχοντας να φτασω γράφειο στις 9 και ξαναφύγω στις 12 το βράδυ believe me ακόμα και μια ηλιόλουστη μέρα αρκεί να με κάνει την happiest εργαζόμενη του πλανήτη, στα πιο απλά πράγματα κρύβεται η ευτυχία και η ομορφιά. να μπορεί ο ήλιος ή η βροχή να σε κανεί να γελάς. Το κακό σε αυτό είναι ότι έτσι καταλαβαίνεις επίσης ότι δεν ζείς, η ζωή σε προσπερνά και είναι πανέμορφη κι εσύ συνεχίζεις μετά από ένα γρήγορο χαμόγελο να πήζεις όλη μέρα στο γραφείο, να μην έχεις χρόνο για σένα, τους φίλους σου , ένα ποτό και να το ξέρεις αλλά να μην κάνεις τίποτα...οπότε ναι υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο, την βλέπεις, είναι γύρω σου απλά εσύ δεν αποτεελείς κομμάτι της... αυτά (χάλια έτσι? ποπο δεν τα είχα σκεφτεί πριν δω το άρθρο... πάω για κατάθλιψη!)
#4~kurkosdr @ 12/9/2006 - 16:37
Φυσικά και υπάρχει ευχαριστη ζωη!

Aπλώς για να τη ζησεις πρέπει να έχεις καρτα γραφικων με υποστηριξη DX9.0c, συνδεση ADSL, Windows XP Και κοπια του Warcraft
#5~weirdlena @ 13/9/2006 - 15:40
Ευτυχισμένη ζωή....Χμ.....Δύσκολο φίλε μου....Ξέρεις, δυστυχώς ο άνθρωπος, έτσι όπως είναι φτιαγμένος, είναι ον ανικανοποίητο....Θεωρώ πως η ευτυχία είναι μια έννοια σχετική...υποκειμενική....Δεν πιστεύω πως είναι μια γενική κατάσταση, εξάλλου ποιος μπορεί να νιώθει ευτυχιμένος για μεγάλο χρονικό διάστημα...?Θεωρώ πως η ευτυχία κρύβεται σε κάποιες στιγμές....Σε κάποιες στιγμές που σε κάνουν να σκέφτεσαι πως τελικά αξίζει να ζεις....Δεν πιστεύω πως το πρόβλημά μας είναι η ρουτίνα και η έλλειψη χρόνου...Σκέψου:Φέτος τελείωσα το σχολείο, έχω άπλετο χρόνο, βγαίνω, διασκεδάζω, ψυχαγωγούμαι μα δυστυχώς δε νιώθω ευτυχισμένη...Αντιθέτως θα προτιμούσα λίγη "δράση" στη ζωή μου, κάτι που θα με κινητοποιήσει, ίσως μια δυσάρεστη κατάσταση που θα με προκαλέσει να την αλλάξω.Και κάτι άλλο: Χρόνο πάντα βρίσκεις αν θες..και όσο κουρασμένος και να σαι αν βγεις έξω, ή αν βρεθείς με άτομα που αγαπάς θα σου περάσει...Το όλο θέμα είναι να βρεις διάθεση και να το πάρεις απόφαση πως θα κάνεις κάτι για να νιώσεις καλύτερα...Ξέρεις, η απαισιοδοξία δεν βοηθάει..΄.Οκ οκ, ξέρω πως αυτά που λες δεν είναι ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΑ μα ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ...απλά εσύ τι κάνεις για να αλλάξεις αυτή την κατασταση??Μιζεριάζεις μόνος σου και το σκέφτεσαι μέχρι να σε πιάσει απελπισία??χαχα!!Και βέβαια υπάρχει ζωή πριν το θάνατο, για όλους μας, ίσως κρυμμένη όμως...Ψάξε καλά και θα την ανακαλύψεις...Ίσως να βρίσκεται και στη δουλειά σου, που ξέρεις?
#6~Unicorn @ 15/9/2006 - 14:56
NL1696
Σίγουρα κάτι θα υπάρχει και μετά , δεν πιστεύω ότι έτσι απλά … εξαφανιζόμαστε .

!me!
Αν κοιτάξεις γύρω σου θα δεις ότι η ζωή δεν είναι πανέμορφη όπως την παρουσιάζεις ( πόλεμοι , ανθρώπινος ξεπεσμός κλπ κλπ κλπ ) και αν πραγματικά καταφέρεις να αποτελέσεις κομμάτι της τότε δεν ξέρω πραγματικά αν θα είναι τόσο ευχάριστο όσο το να την παρατηρείς από απόσταση . Πολύ γενικά και θεωρητικά όλα αυτά θα μου πεις και ίσως έτσι είναι . Το ερώτημά μου ουσιαστικά όμως δεν αφορούσε τις ίδιες τις χαρές οι οποίες αδιαμφισβήτητα υπάρχουν αλλά το αν και κατά πόσο μπορεί ένας άνθρωπος σήμερα , με τους ρυθμούς που ακολουθεί , να καταφέρει να απολαύσει έστω και στιγμιαία τις μικρές , απροσδόκητες απολαύσεις που του προσφέρονται .

weirdlena
Το ανικανοποίητο , με την έννοια του προσπαθώ και παλεύω για το καλύτερο, της ανθρώπινης φύσης είναι το μόνο ενθαρρυντικό . Φαντάσου αν δεν υπήρχε αυτό θα ζούσαμε ακόμα στις σπηλιές και οι άντρες θα μας έσερναν απ’ τα μαλλιά .
Ο χρόνος δυστυχώς δεν μας δίνεται δωρεάν και είναι κομματάκι δύσκολο να τον ξεκλέψεις . Τώρα που τελείωσες το σχολείο έχεις αρκετό στη διάθεσή σου . Πριν όμως ? Μην αναμασάμε άσκοπα φράσεις τύπου "δεν υπάρχει δεν μπορώ , υπάρχει δεν θέλω" . Αν περνάγανε όλα από το χέρι μας δεν θα κάναμε αυτή τη κουβέντα τώρα .
Αυτά που λέω δεν είναι ούτε απαισιόδοξα ούτε ρεαλιστικά . Προσωπική διαπίστωση , κάποιας δεδομένης χρονικής στιγμής είναι .
Αυτό το "εργασία και χαρά" δεν το πολυέπιασα , αν θες μου το αναλύεις λιγάκι .

Προσωπικά όση ρουτίνα μπορώ να αποφύγω το κάνω τουλάχιστον όσον αφορά τις συναναστροφές και τις ενασχολήσεις μου . Με τη δουλειά όμως δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο εκτός κι αν είσαι απ’ τους τυχερούς που τρων απ’ τα έτοιμα . Σίγουρα από αρκετά πράγματα δίπλα σου μπορείς να ανακαλύψεις το ευχάριστο κομμάτι τους και να το εκμεταλλευτείς προς όφελός σου . Δεν είναι κουραστικό όμως να πρέπει να ψάχνουμε μόνοι μας συνέχεια την ηλιαχτίδα ?
#7~TasPap @ 19/9/2006 - 18:47
Η Ζωη ειναι οπως την φτιαχνεις εσυ.
Αν θες να περνας καλα περνας καλα και μεσα στη ρουτινα σου...
Το θεμα ειναι να εισαι ανοιχτος σε νεες εμπειριες και αν το θεσ ολα γινονται.Ξερω τη ρουτινα απο πρωτο χερι και μπορω να πω οτι με καλη παρεα και καλη διαθεση η ρουτινα σπαει ευχαριστα.
Αν δεν σου αρεσει η ζωη σου στα χερια σου ειναι να την αλλαξεις.
Δεν λεω οτι ειναι ευκολο αλλα αν τα παρατησεις η ρουτινα ειναι βεβαιο οτι θα σε φαει και θα κλαις χαμενες ευκαιριες στα γεραματα.
Πολεμα το και κανεις δεν χανετε...
#8~YpouloS @ 5/10/2006 - 02:09
Γεννηθηκαμε για να πεθανουμε γιαυτο αυτοκτονηστε ολοι μπας και γλιτωσετε την βαρεμαρα της ζωης.
#9~YpouloS @ 5/10/2006 - 02:12
παρενθεση αφτερ ποστ (μονο οι ανδρες αυτοκτονηστε και ολες οι σαυρες, μπαζα, χοντρες, ανοργασμικιες κτλ. για να μεινω μονος μου με τα μουνααααμπιπ κια ) εκλεισε η παρενθεση
#10~himaira @ 21/10/2006 - 12:54
Την ζωή μας την φτιάχνουμε εμείς.. την πλάθουμε όπως θέλουμε εμείς να είναι..
Η μοίρα.. και άλλες τέτοιες μαλακίες είναι για τους ηττοπαθείς και γι' αυτούς που δεν κουνάνε ούτε το μικρό τους δακτυλάκι για να αλλάξουν κάτι..
'Ετσι τα έφερε η ζωή σου λένε.. βλακείες.. Κάνε κάτι για να αλλάξεις αυτά που σου έφερε η γαμιμένη ζωή έτσι και κάντα καλύτερα.
Σας μιλάω εκ πείρας.. 'Εχω αλλάξει πολλά πράγματα στη ζωή μου, με το αντίστοιχο τίμημα βέβαια, αλλά τώρα η ζωή που έχω και η ζωή που θα έχω σε λίγο καιρό, είναι κατόρθωμα δικό μου και όχι της "μοίρας" και της "τύχης"... και πιστέψτε με.. την λατρεύω....(*)
#11~paraskeui @ 7/12/2006 - 12:32
οι περισσοτεροι δεν καταλαβαν οτι πρεπει να ζεις την ζωη με ολα τα ασχημα κ ολα τα καλα πραγματα που σου επιφυλλασει, για να επιβιωσεις πρεπει να κανεις καλα πραγματα για να σε γουσταρουν αυτοι που ζουν γιρο σου κ να πιστευεις κ σε ΑΥΤΟΝ που μας επλασε, κ επισεις θα εχεις καλη ζωη κ πριν κ μετα το θανατο for ever με τις πραξεις σου.. τελειωσα εδω γιατι αν συνεχισω δεν μας βλεπω καλα.....
#12~ΠΕΡΣΕΑΣ @ 12/12/2006 - 16:45
διαλογισμό έκανες;
#13~deathsinger... @ 30/12/2006 - 22:58
Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. stop.
#14~Cozilu @ 4/1/2007 - 05:46
Ο έρωτας κάνει ακόμα και τον ήχο του ξυπνητηριού να μοιάζει με αγγελικό τραγούδι...Χωρίς αυτόν είναι όλα τόσο μίζερα...
#15~idiotropi @ 31/1/2007 - 02:04
φυσικα κι υπαρχει ζωη κι ειναι πολυ ομορφη .
Αρκει να την ζουμε καθε στιγμη χωρις αναστολες κι αναβολες .
Καθε μερα που ερχεται ειναι στο χερι μας να την απολαυσουμε ,η απλα να την αφησουμε να φυγει .
#16~DoBeL @ 21/3/2007 - 17:24
αν σκεφτούμε ότι η ζωή είναι το διάλειμμα ανάμεσα στην ανυπαρξία(η προοπτική για μετά θάνατον ζωή δεν είναι και η πλέον πιθανή)τότε τίποτα δεν είναι και τόσο σημαντικό.κι όσο για το ερώτημα που τίθεται για τον ''ζούμε''' τη ζωή μας να απαντήσω πως και που τη ζούμε τι καταλαβαίνουμε?
#17~Ftou_mou021 @ 29/4/2007 - 22:03
Έχω την εντύπωση ό,τι η ευτυχία είναι ένα πράγμα εντελώς υποκειμενικο...δηλαδή απαντήσεις θα μπουρούσαν να είναι όσες και οι άνθρωποι. Τέλος πάντων, πέρα από τις τετριμμένες 'πλεόν' απαντήσεις του τύπου ¨νιώσε την κάθε στιγμη και δε συμμαζεύεται¨(χωρίς να τα αναιρώ)θα ήθελα να προσθέσω και άλλους γενικούς κανόνες, οι οποίοι όμως 'το ξεκαθαρίζω' εξειδικεύονται στο χαρακτήρα του καθενός. ΛΟιπόν ξεκινάώ:
1)Συνειδητοποίησε την αγάπη που υπάρχει γύρω σου (έλεγξε αν η σχέση που έχεις με την οικογένεια σου έιναι απλά τυπικήπ.χ. Γεία , θελω λεφτά κλπ. ή αντίθετα πιο ουσιαστική πραγματική επικοινωνία και αλληλουποστήριξη.ΞΥΠΝΑ!!!
2)Κάθε στιγμή κάνε ένα μίλι παραπάνω, χωρίς να περιμένεις ανταμειβή.Τι εννοώ; διάβασε, δούλεψε κάνε οτιδήποτε μέχρι να το κάνεις καλά, χωρίς να περιμένεις το μπράβο.Τις πρώτες μέρες θα νιώθεις περιέργα μετά όμως θα βελτιωθεί πραγματικά η γνώμη που έχεις για τον εαυτό σου!
Αν είχα χρόνο θα έγραφα και τα υπόλοιπα (λίγα), αλλα δυστυχώς χρόνος γιοκ!
Θα τα ξαναπούμε λοιπον...
#18~maraiah @ 3/5/2007 - 12:41
EGO PISTEYO OTI YPARXEI ZOI PRIN TO THANATO......
GIA NA TO KATALAVEIS PREPEI NA SOY SYMVOUN KAPOIA GEGONOTA.........
#19~Elenouka @ 23/10/2009 - 14:53
Εγω πιστευω ακριβως επειδη η ζωη μας ειναι μικρη πρεπει να την χερομαστε,πρεπει να σκεφτομαστε θετικα..Η π.χ:Θελεις να γινεις πλουσιος?Σκεψου μερικους απλους ανθρωπους οι οποιοι εγιναν πλουσιοι!Γιατι να μην εισαι ενας υποψηφιος και να διαγραψεις τον εαυτο σου απο την λιστα των υποψηφιων?Ε?
Εμενα αυτο ειναι το σκεπτικο μου,να μην ειμαστε απαισιοδοξοι για τιποτα και και να ελπιζουμε για τα παντα!
#20~lemonpie @ 14/6/2010 - 15:49
...Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.
Pablo Neruda
#21~Σηπτικό Βόδι @ 28/5/2011 - 20:15
Όσα λέει αυτό το άρθρο περιφέρονται εδώ και κάτι χρόνια στο μυαλό μου... Απάντηση όμως δεν νομίζω ότι υπάρχει. Ή μήπως υπάρχει?
Μήπως η απάντηση είναι ότι όσοι έχουν αναρωτηθεί το αν υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο είναι απλά βαρετά άτομα που δεν απολαμβάνουν τα απλά? Μήπως φταίει κιόλας η ματαιοδοξία μας που κάνουμε τέτοιες σκέψεις? Τι να σου πω. Αυτό που μπορώ με σιγουριά να σου πω είναι ότι δεν έχω δει άτομο που ζει έντονα και ελεύθερα να σκέφτεται οτιδήποτε σαν αυτό. Μάλλον έχουμε μπλεχτεί όλοι μας λίγο-πολύ στα γρανάζια της ρουτινιάρικης καθημερινότητας. Υπάρχουν τρόποι και περίπτωση αλλαγής? Έλα ντε.
#22~Blackzero @ 19/10/2011 - 18:38
σιγουρα η ρουτινα ειναι ενας σημαντικος παραγωντας μιζεριας και αυτο συμβαινει πιστευω γιατι ο ανθρωπος απο τη φυση του ειναι πολυπλοκο ον και δεν μπορει να καταπιανεται και να ασχολειται μονο με ενα πραγμα.. αυτο το λεω γιατι πολλες φορες που κουραζομουν απο προβληματα -κουλο μεν αλλα-εφτανα στο σημειο να σκεφτω πως αν ημουν καποιο ζωο και δεν ημουν ανθρωπος το μονο που θα με ενοιαζε θα ταν η επιβιωση , να βρω τροφη και να μην με φαει αλλο ζωο(απλα πραγματα δηλαδη και οχι τωρα που σαν ανθρωπος με βασανιζουν συνεχεια σκεψεις και συναισθηματα). η διαφορα με τον ανθρωπο ειναι οτι ο τελευταιος κατεχει ενα πολυ ισχυρο οπλο που ειναι ο νους.. εφοσον λοιπον ενα ον κατεχει κατι το οποιο αυτοματα τον κανει να εχει απιστευτα πολλες δυνατοτητες και ικανοτητες τις οποιες μπορει και ο ιδιος να μην ξερει οτι εχει αφου λενε οτι χρησιμοποιουμε μονο ενα πολυ μικρο μερος του εγκεφαλου μας ακομα τοτε λογικο ειναι να τρελαινομαστε οταν ασχολουμαστε με το ιδιο πραγμα καθε μερα.. ο ανθρωπος ειναι πολυπλοκο ον, οποτε απο τη φυση του δεν αντεχει την μονοτονια.. η λυση πιστευω ειναι να μπορουσαμε να φτασουμε σε επιπεδο να ελεγχουμαι τον εγκεφαλο μας.. δηλαδη θελω να πω πως εφοσον ο ανθρωπος -κατα την γνωμη μου- χρειαζεται ολα τα συναισθηματα ακομη και τα ασχημα για να αισθανεται πληρης τοτε το ιδανικο θα ηταν (που πιστευω οτι μπορει να γινει απλως ισως δεν το δουλεψαμε τοσο ωστε να φτασουμε σε αυτο το επιπεδο εξελιξης σαν οντα γενικα) να μπορουσαμε να να ειμαστε τοσο εγκεφαλικα δυνατοι ωστε να ελεγχουμε και το ποσο να μας καταβαλλει ενα συναισθημα.. αρα θα μπορουσαμε παντα να ειμασταν ψυχραιμοι αρα θα μπορουσαμε να βρουμε πιο ψυχραιμα διεξοδους απ την ρουτινα..εδω λενε πως ο ανθρωπος θα μπορουσε ακομα και να πεταξει με τη δυναμη του μυαλου.. οποτε μια χαρα ειμαστε φτιαγμενοι και η ζωη ειναι το πιο γλυκο δωρο , απλα εμεις δεν ξερουμε ακομα πως να χειριστουμαι κατι τοσο βαρυ που θα μπορουσε να μας σωσει, να μας κανει ευτιχισμενους και να δουμε ποσο ωραια μπορει να ειναι η ζωη.. δεν ειναι τυχαιο που λενε οτι ολα ειναι στο μυαλο.. απλα πιστευω πως ακομα δεν εχουμε φτασει στο απογειο της εξελιξης μας.. καπως ετσι τα χω φιλοσοφησει-ισως να φαινονται και λιγο παραλογα η παρατραβηγμενα δεν ξερω..

Για να γράψεις σχόλιο στο άρθρο πρέπει να είσαι μέλος του site και να έχεις κάνει login.