Λογοτεχνικά Βιβλία

Αναφορά: (Snow-white@23 Σεπτεμβρίου 2005)

---

Τι λέτε να ανταλλάξουμε απόψεις για βιβλία που έχουμε διαβάσει?
Άυτήν την περίοδο διαβάζω το 'Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας' του Μάρκες.
Είναι το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας που έγραψε, με βάση τη μοναξιά του ανθρώπου.
Τα άλλα 2 είναι το '100 χρόνια μοναξίας'(1ο) και 'Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου'(τελευταίο).
Επίσης μ'αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει ο Τομ Ρόμπινς. Έχω διαβάσει τα 'Τρυποκάρυδος' και 'Μισοκοιμισμένοι μες τις βατραχοπιτζάμες μας', αλλά θέλω να διαβάσω και τα υπόλοιπα.

---

να τολμήσω να ρωτήσω τι ηλικία έχεις ή θα με δαγκώσεις????

Αναφορά: (Snow-white@23 Σεπτεμβρίου 2005)

---

Να τολμήσω να ρωτήσω γιατί θέλεις να μάθεις την ηλικία μου?

---

να τολμήσεις.. δεν δαγκώνω...είναι κακό να ξέρω την ηλικία ώστε να μπορώ να σου κάνω κάποια πρόταση για βιβλίο???? δεν είχα κακή πρόθεση

οκ..σε ευχαριστώ..
παίζει και η ηλικία ρόλο.. γιατί αλλιως θα διαβάσεις έσυ ένα βιβλίο ,δηλ αλλιως θα το κατανοησεις.. και αλλιώς ένα πιτσιρίκι.
Μια πολύ καλη τριλογία λοιπόν που διάβασα πριν 4 χρόνια ήταν η τριλογία του Πουλμαν.. Δυστυχως δεν θυμάμαι τους τίτλους των βιβλίων (πρώτα στάδια αλτσχαίμερ) αλλά σίγουρα απο το σπίτι μου θα μπορούσα να σου τους πω..

2 χρονια κρατησε το παθος με τον Robins. Αφου τα διαβασα και τα ξαναδιαβασα (και τα εμαθα σχεδον απεξω), τα ξεχασα ολα με αποτελεσμα χθες να (ξανα)αγορασω τον χορο των 7 πεπλων.

Ενας αλλος συγγραφεας αρκετα χιουμοριστικος ειναι ο Douglas Adams. Εγινε προσφατα αρκετα γνωστος μετα την προβολη της ταινιας Γυριστε τον γαλαξια με ωτοστοπ. Ωστοσο ο τυπος εχει κι αλλα καλουδια στο ταγαρι του.

Τωρα διαβαζω την ιστορια της Ελληνικης γλωσσας. Λιγες εγκυκλοπαιδικες γνωσεις δεν εβλαψαν ποτε. Σκεφτομαι πως μαλλον ηρθε η ωρα να αρχισω να ξεψαχνιζω τους αρχαιους συγγραφεις, αλλά νομιζω οτι θα τους βαρεθω γρηγορα.

Επισης εχω σιχαθει την μιζερια και την κλαψα των αποτυχημενων ερωτων στην λογοτεχνια. Νταξει ρε φιλε, αγαπησες, σε εφτυσε, ξεπερασε το. Μην το κανεις και βιβλιο!

Μετα τον Ριτσο και τον Σεφερη, ανακαλυπτω τον Ελυτη. Ωραιος ο τυπος! Αν και τα μικρα του Ριτσου ειναι αρκετα καλα, ο Ελυτης ειναι ο ποιητης ο ευχαριστος, ακριβως γιατι δεν εχει αυτη την κλαψα.

Τι αλλα? Για την ωρα στο κρεβατι πριν τον υπνο συνιστω Stefen KIng. Ενα κεφαλαιο και μετα ζζζζζζζζζζζ. Απλοικος, δεν χρειαζεται να ζοριστεις ή να σκεφτεις.

Θυμαμαι στα 16 προσπαθησα να διαβασω το Ακου Ανθρωπακο του Ραιχ. Βιβλιο 100 σελιδων ε? Ψιχουλα! Στην δευτερη σελιδα κολλησα για παντα. Δεν καταλαβαινα τιποτα!
Απογοητευση να, μετα! Απο τοτε δεν το ξαναδοκιμασα. Τραυματικη εμπερια.

Marquez και πάλι Marquez. Sorry, μα είναι ο αγαπημένος μου. Διάβασε και το "περι έρωτος και άλλων δαιμονίων". Εμένα το εκατό χρόνια μοναξιάς με κέρδισε, το έρωτας στα χρόνια της χολέρας μ' άρεσε πολύ όπως και τα διηγήματα, το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, η αθώα ερέντιρα αλλά το περί έρωτος και άλλων δαιμονίων μ' ενθουσίασε. Το μόνο που με κούρασε ήταν η περιπέτεια του Μιγκέλ Λιττίν και το επόμενο στη λίστα μου είναι το ζω για να διηγούμαι.
Θα ήθελα τη γνώμη σου για το θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου. Δεν το έχω διαβάσει.