☣ 12/7/2003 7:02:00 πμ
Κομίζω γλαύκας εις τας Αθήνας;
Bad,
bad feeling!
Αδιαφορία, ειρωνεία, σνομπισμός. Μπλαζέ ύφος. Βαριεστημένα χαμόγελα. Προσποιητή ευγένεια. Τυπικούρες. Ο καθένας δείχνει περιχαρακωμένος και απρόσιτος στον κόσμο του. Ο "κοσμάκης" μας. Τον στήνει όπως καθενός του αρέσει και τριγυρίζει εκεί ευτυχισμένος. Γιατί να αναλώνεται να επικοινωνεί με τους άλλους; Αφού δεν αντεχόμαστε.
Τι καθημερινότητα! Απλά συνυπάρχουμε "ειρηνικά" γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αν μπορούσαμε αλλιώς δηλαδή, τι θα κάναμε; Αντί για ευγενικές καλημέρες και χειραψίες, θα βριζόμασταν και θα παίζαμε ξύλο;
Ζούγκλα.
Τα άγρια ζώα θα γελούσαν μαζί μας.
Hate. So much hate… why???
Οι αλήθειες και τα βαθιά συναισθήματα μας τελείωσαν. Μόνο ρηχές καταστάσεις, ρηχοί άνθρωποι, "δε βαριέσαι καημένε", και η συνείδηση ροχαλίζει. Ψέματα, εξαπάτηση, εγωισμός.
Ένας για έναν και όλοι για τον εαυτό μας, ο καθένας.
Blind.
Blind people.
Δεν ενδιαφέρει η ουσία. Μόνο η βιτρίνα. Τι λέει ότι προσφέρει; Έχει ωραία χρώματα; Προς θεού! Μην διαταραχτεί η αποχαύνωση. Νιρβάνα. Ω, νιρβάνα της αποξένωσης!
Σχόλια:
Χαίρομαι πολύ για το θέμα που θίγεις, Evita. Η αποξένωση του ανθρώπου από τον εαυτό του και τους άλλους!! Λίγη ενδοσκόπηση δεν θα μας έβλαπτε, όμως... τα δύσκολα πονάνε. Τουλάχιστον εμείς ας συνεχίσουμε να επικοινωνούμε. Σε φιλώ !!!!!!!!!!!!!!!!
Με κάλυψε και το άρθρο που διάβασα πιο πάνω και το σχόλιο που διάβασα πιο κάτω. Μεταξύ ανθρώπων που έχουν την εξυπνάδα να αντιλαμβάνονται, αισθάνομαι καλά.
Μάλλον κομίζεις γλαύκας, γιατί τέτοιου είδους αλλαγές απαιτούν και διαφορετική συνείδηση. Αυτό βέβαια δε γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη!
Το "εγώ" ......ειναι η ρίζα του κακού, και μια κοινωνία που προωθεί την
“χαρά” του ατομικού image (?) σε αντίθεση με την “χαρά” του κοινωνικού
κάλους.
H apanthsh se ola auta einai xeskartarisma! Epilegeis kai kratas mono oti sou kanei kai oti se kanei na phgaineis mrosta, an adeiaseis ton xwro apo tous axristous pou kouvalas xronia mazi sou , afhneis nees theseis kenes gia neous filous... an pali den mporeis na apofigeis pollous valtous olous autous sthn thesh tous Evita kai proxwra, den einai adunamia na eisai snob mprosta sta kakws keimena!!!
FiliatEvita γειά σου.
Όταν καταφέρνω να περπατώ στον κόσμο και
οχι στον κόσμο μου,παρατηρώ ολα αυτά που αναφέρεις.Παρατηρώ τους ανθρώπους να κολυμπούν στς αυταπατες τους,να θεωρούν εαυτόν
αυθεντία.
Είναι μόνοι τους,ολομόναχοι.
Και μαζί με αυτούς και εμείς.
Όταν πονα ενας άνθρωπος ευθύνονται ολοι οι άνθρωποι.
Ζητούν παρέα,ενα ζεστό βλέμμα.
Ομως ποτέ δεν έμαθαν να εμπιστεύονται τους
ανθρώπους.
Το μόνο που με παρηγορεί είναι
πως όταν γεννήθηκα κανείς δεν μου υποσχέθηκε
πως η ζωη θα διακρίνεται για την δικαιοσύνη της.
Μην πικραίνεσαι.
na eiste kala.
Για να γράψεις σχόλιο στο άρθρο πρέπει να είσαι μέλος του site και να έχεις κάνει login.