koftoraFTOU

Αποδεκτή απάντηση:

Καταρχάς στο καράβι κάνει ΠΟΛΥ κρύο ακόμη και το κατακαλόκαιρο, οπότε ό,τι κι αν πάρεις νομίζω ότι θα διατηρηθεί. Για να μην έχεις το άγχος, μη βάλεις στο φαγητό σου γαλακτοκομικά, αυγά και σαλάτες ωμών λαχανικών, γιατί είναι τα πιο ευπαθή. Μπορείς να φτιάξεις μακαρόνια με σάλτσα, φασολάκια/αρακά/γενικώς λαδερά, ψητά φούρνου, κοκκινιστά...
Δεύτερον, οι τιμές δεν είναι πια τόσο εξωφρενικές, τις έχουν κατεβάσει αισθητά εδώ και κάποια χρόνια (τουλάχιστον στα καράβια που πηγαινοέρχονται Κρήτη,μόνο γι'αυτά είμαι σίγουρη γιατί τα χρησιμοποιώ συνέχεια).

Καλό σου ταξίδι!

Το ΜΙΘΕ είναι η καταλληλότερη σχολή , γιατί εκεί το αντικείμενο είναι καθαρά η φιλοσοφία (και η φιλοσοφία της Επιστήμης) και όχι τα παιδαγωγικά ή η ψυχολογία.
Πάντως φιλόσοφος ΔΕ γίνεσαι τελειώνοντας ένα Πανεπιστήμιο -και δη Ελληνικό.

ΥΓ: Αν το υπόβαθρό σου είναι (λογικο)θετικιστικό και όχι θεωρητικό, θα απογοητευτείς από το επίπεδο της εν λόγω σχολής. Φανφάρες καθηγητές που το παίζουν φιλόσοφοι και πανεπιστήμονες, ενώ στην πραγματικότητα απλώς αναμασούν ό,τι έχουν πει πραγματικά μεγάλοι φιλόσοφοι/στοχαστές κάτι εκατοντάδες χρόνια πριν. Αν ήσουν στη θεωρητική κατεύθυνση, απ'την άλλη, ίσως γοητευτείς από τις ασυνάρτητες αρλουμπολογίες τους και πιστέψεις ότι το εξωραισμένο λεξιλόγιο φανερώνει και αντίστοιχα καλλιεργημένο πνεύμα. Όπως και νά'χει, καλή τύχη!

Έγραψε:(vag_ekm@27 Φεβρουαρίου 2012)

παρολο που ειναι 14 οπωσ και εγω

Καταρχάς πρέπει να αποφασίσεις τι ηλικία έχεις.
14, όπως γράφεις εδώ;
16, όπως γράφεις σε προηγούμενο μήνυμά σου;
15, όπως γράφεις σε άλλο ποστ σου;

Όπως και νά'χει, ένα κορίτσι 14 ετών τόσο απελευθερωμένο σεξουαλικά δε νομίζω να περιοριστεί επειδή θα της το πεις εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος.
Προσπάθησε να βάλεις τα όριά σου, αλλά εφόσον έγινε ήδη μια φορά το τριολέ δε νομίζω να ξεμπερδέψεις έτσι εύκολα. Αν δε γουστάρεις να είναι και ο "ξάδερφος" μαζί, θέσε βέτο ως προς την παρουσία του, ώστε να μην επαναληφθεί το σκηνικό. Φρόντισε να το χαρείς όσο περισσότερο μπορείς μόνος μαζί της, γιατί δεν έχουν πολλοί έφηβοι το προνόμιο να έχουν τόσο ξεπεταγμένη κοπέλα. Και η δασκαλίστικη συμβουλή της ημέρας: ΠΑΝΤΑ προφυλακτικό!

ΥΓ: Φυσικά όλα τα παραπάνω γράφτηκαν με την προϋπόθεση ότι η ιστορία σου είναι αληθινή...

Το μυαλό παίρνει περίεργα μονοπάτια ή σε πολύ μεγάλα ζόρια ή όταν έχει πολύυυυ ελεύθερο χρόνο. Συμβαίνει σε όλους, το μόνο που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι η συχνότητα και η ένταση αυτών των παρεκτροπών. Άρχισε να καταπιάνεσαι με διάφορες δραστηριότητες που σε ευχαριστούν & παράλληλα κρατούν το μυαλό σου απασχολημένο και να δεις που όλα θα πάνε καλύτερα.

Παρ'΄ολο που είμαι ψυχολόγος, δεν μπορώ να σε συμβουλέψω να επισκεφτείς ψυχολόγο, για τον πολύ απλό λόγο ότι αν πέσεις σε ακατάλληλα χέρια μπορεί τα πράγματα να γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα για σένα. Βέβαια ούτε να σε αποτρέψω θέλω, απλώς ψαξ'το καλά πριν κάνεις οτιδήποτε.

Άρχισε να μαθαίνεις κικ-μποξινγκ ή κάτι παρόμοιο. Θα αρχίσεις να εκτονώνεσαι και παράλληλα θα αφιερώνεις κάπου τον ελεύθερο χρόνο σου.
Πιστεὐω πως η έντονη σωματική άσκηση θα σε βοηθήσει να διοχετεύσεις κάπου όλη αυτήν την ένταση που νιώθεις. Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι έχεις τόσο δυναμικό χαρακτήρα. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κατευθύνεις όλη αυτή τη δύναμη στη δημιουργικότητα και όχι στην καταστροφή. Όλα είναι θέμα επιλογής και (για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο) είμαι βέβαιη ότι εσύ θα επιλέξεις σωστά ;) Καλή χρονιά!

Αν ο πατέρας σου ήθελε να στα χώσει, δε θα σε προσκαλούσε για καφέ. Κάθε μέρα βλέπεστε, αν ήθελε να κάνει νταβαντούρι, θα το είχε κάνει ήδη. (Εκτός αν θέλει για κοινό τους θαμώνες της καφετέριας <-κρύο αστειάκι.)
Προφανώς ο άνθρωπος θέλει να σε πλησιάσει, ίσως γιατί είδε ότι η (όποια) αυστηρότητα δεν πιάνει. Πιθανώς σε βλέπει να παρεκτρέπεσαι και θέλει να σε πάρει με το καλο. Δεν είναι ανάγκη να του μιλήσεις για τα προσωπικά σου, αν δεν το θες. Μπορείς να του ζητήσεις να σου μιλήσει εκείνος για τη δική του εφηβεία, τις δικές του εμπειρίες και τα δικά του μπλεξίματα.
Κάν'του το χατίρι,το πολύ-πολύ να χάσεις 2 ώρες απ'τον χρόνο σου. Αν σε πιέσει πολύ να του μιλήσεις για τα δικά σου, μπορείς να σηκωθείς να φύγεις σαν κύριος. Αν τα βρείτε όμως, θα έχεις κερδίσει έναν σύμμαχο, ο οποίος έχει υπάρξει έφηβο αγόρι και μπορεί να σε καταλάβει ;)

Αποδεκτή απάντηση:

Είναι ένα σάιτ που εξασφαλίζει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια στις συναλλαγές μέσω διαδικτύου. Ουσιαστικά είναι ο μεσολαβητής ανάμεσα σ'εσένα (ως αγοραστή) και στον πωλητή.
Μέσω πιστωτικής ή προπληρωμένης κάρτας μεταφέρεις τα λεφτά στο paypal κι αυτό με τη σειρά του τα μεταφέρει στον πωλητή. Όταν στέλνεις απευθείας τα λεφτά στον πωλητή υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να πέσεις σε απατεώνα, να στείλεις τα λεφτά και να μην πάρεις ποτέ ό,τι αγόρασες. Μπορείς βέβαια να το κυνηγήσεις νομικά, αλλά αυτό είναι χρονοβόρο και κοστοβόρο. Το paypal ελέγχει την αξιοπιστία των πωλητων, άρα ελαχιστοποιύνται οι κίνδυνοι. Επίσης, υπάρχει πολιτική επιστροφής των χρημάτων σου στο απίθανο ενδεχόμενο ένας πωλητής να αποδειχθεί αφερέγγυος.
Το κακό είναι ότι δε δέχεται τις χρεωστικές κάρτες Maestro (δηλαδή τις κάρτες που βγάζουν οι τράπεζες ώστε να σηκώνεις λεφτά από τον λογαριασμό σου μέσω ΑΤΜ), οπότε πρέπει να έχεις ή πιστωτική ή προπληρωμένη κάρτα. Για την προπληρωμένη κάρτα (παρέχουν σίγουρα η ΑΤΕ, η Πειραιώς και η Eurobank) χρειάζεσαι εκκαθαριστικό, οπότε και πάλι χρειάζεσαι τη συνδρομή κάποιου ενήλικου. Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι παίρνει μια μικρή προμήθεια επί των αγορών που κάνεις, όμως το γεγονός ότι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο νομίζω ότι αντισταθμίζει αυτό το μειονέκτημα.
Αν ενδιαφέρεσαι για αγορές μέσω ίντερνετ προτίμησε Ευρωπαϊκές ιστοσελίδες ή ψάξ'το πολύ το θέμα, γιατί οι αγορές πχ από ΗΠΑ μπορεί να φορολογηθούν στον εκτελωνισμό και να καταλήξεις να πληρώνεις τελικά 150€ για ένα ζευγάρι παπούτσια αξίας 35€, όπως την πάτησε πρόσφατα μια γνωστή μου. Αυτά!

Έχεις δίκιο, τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει. Ως εθελοντής ή κάθεσαι και πίνεις καφέ με τον διευθυντή ή του φτιάχνεις τον καφέ (κοινώς του κάνεις τα θελήματα).

Όσον αφορά συγκεκριμένο φορέα, δεν ξέρω αν επιτρέπεται να αναφέρω ονόματα, αλλά θα σου προτείνω έναν ελπίζοντας ότι δε θα διαγραφεί το μήνυμα πριν το διαβάσεις. Από το Πάντειο με έστειλαν για πρακτική στο ΚΨΥ Αιγάλεω και πιο συγκεκριμένα στην Κοινωνική Λέσχη Ευ Ζην. Μπορώ να σου πω ότι αυτό είναι το μόνο θετικό που μου προσέφερε το εν λόγω Πανεπιστήμιο.
Στη Λέσχη γίνονται πάρα πολλές ομάδες (από συμβουλευτικές και ψυχοθεραπευτικές μέχρι ψυχαγωγικές, π.χ. θεατρικές) για άτομα είτε με νοητική στέρηση είτε με ψύχωση. Όπως καταλαβαίνεις, όλα γίνονται από εθελοντές. Έμεινα εκεί για 5 χρόνια μετά την πρακτική, για 3 χρόνια μάλιστα πήγαινα κάθε απόγευμα μετά τη δουλειά. Στην προτείνω ανεπιφύλακτα γιατί το πόσο θα συμμετέχεις εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από σένα, με την έννοια ότι αν έχεις όρεξη μπορείς να καταπιαστείς με πολλά πράγματα. Η καθημερινή λειτουργία περιλαμβάνει από τις ομάδες που λέγαμε πριν μέχρι ξυλουργείο, ταπητουργία και catering στα οποία εργάζονται (επί πληρωμή, κι αυτό είναι εξαιρετικό) οι χρήστες των υπηρεσιών ψυχολογικής υγείας, δηλαδή τα μέλη της Λέσχης παύλα ασθενείς. Πέρα από αυτό, διοργανώνονται ημερίδες ενημέρωσης επαγγελματιών και πολιτών, συνέδρια, το Φεστιβάλ Ψ, κατασκηνώσεις, εκδηλώσεις σε συνεργασία με άλλους φορείς κλπ.
Η ελευθερία που σου δίνεται για να δουλέψεις αλλά και να προτείνεις νέες ιδέες είναι τεράστια, άσε που η Λέσχη, ως πρωτοπόρος σε θέματα κοινωνικής επανένταξης και επαγγελματικής αποκατάστασης, συνεργάζεται με όλους (μα όλους!) τους φορείς του χώρου, οπότε θα εχεις την ευκαιρία και να γνωρισεις άλλους επαγγελματίες και να δεις καλύτερα τι είναι αυτό που σου ταιριάζει.

Μπορεί να σου φαίνονται υπερβολικά καλά για να είναι αληθινά όλα αυτά κι ίσως έχεις δίκιο. Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι τέλεια. Ωστόσο, τον τελευταίο χρόνο που δεν πάω συχνά, λόγω των υπερβολικών απαιτήσεων της δουλειάς μου, μου λείπει αφάνταστα. Δεν μπορώ καν να σου περιγράψω το πόσα οφέλη αποκόμισα από αυτήν την εμπειρία. Εκεί έμαθα να χειρίζομαι κατάλληλα τις ψυχολογικές καταστάσεις των άλλων, αλλά πάνω απ'όλα τη δική μου.

Αν το Αιγάλεω σου πέφτει μακριά, δοκίμασε να επικοινωνήσεις με τα κεντρικά του ΚΨΥ (ειναι στη Σούτσου νομίζω, στους Αμπελόκηπους). Ίσως εκεί μπορούν να σου προτείνουν κάποιον άλλο φορέα. Ό, τι κι αν διαλέξεις πάντως, μακριά από ΠΕΨΑΕΕ και Δρομοκαΐτειο. Έχω γνωρίσει τους υπευθύνους και έχω συνεργαστεί μαζί τους και ειλικρινά αν μπορούσα θα τους εξόριζα στη Σιβηρία. Αληθινό περιστατικό: σε συνάντηση για να οργανώσουμε ημερίδα κατά του στίγματος, μισή ώρα συζητήσαμε γι'αυτά που πρέπει να γίνουν και 3 ώρες ΜΠΕΚΡΟΠΙΝΑΝΕ και λέγανε μαλακίες. Να πω κι άλλα για την όρεξη και τη θέλησή τους να βοηθήσουν;;;;

Ααα, θυμήθηκα και την "΄Εδρα" στα Λιόσια, όπου είναι υπεύθυνη μια πρώην συμφοιτήτριά μου και πολύ δραστήρια κοπέλα, με όρεξη. Εκεί νομίζω απασχολούνται αποκλειστικά άτομα με νοητική στέρηση, ίσως σχετίζεται ακόμη περισσότερο με την ειδική αγωγή που σ'ενδιαφέρει!

Ελένη κατ'αρχάς είναι λάθος να ξεκινάς την αναζήτηση εξειδίκευσης βάσει του ποια έχει καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση. Ψυχολόγος θες να γίνεις, υποτίθεται το κάνεις γιατί θες να βοηθήσεις κάποιους ανθρώπους και όχι για να 'κονομήσεις. Αν ξεκινάς με αυτό το σκεπτικό, στο υπογράφω ότι σε 20 χρόνια από τώρα ή θα είσαι μια ημίτρελη μεσήλιξ (αν ασκείς το επάγγελμα με ζήλο) ή το πιο βαριεστημένο πλάσμα στη γη (αν μπουχτίσεις και τα φορτώσεις στον κόκκορα). Κάνε μια βόλτα από το Δρομοκαΐτειο, το Δαφνί ή οποιαδήποτε άλλη "δομή παροχής ψυχολογικών υπηρεσιών" (ξενώνα, κέντρα ημέρας κλπ) και μίλα με τους ανθρώπους που δουλεύουν πολλά χρόνια εκεί. Παρατήρησέ τους και κρίνε αν θες να είσαι κι εσύ έτσι σε λίγα χρονάκια...

Δεύτερον, όσο και να διαβάσεις, όσα μεταπτυχιακά και να κάνεις, δεν πρόκειται να μάθεις ΤΙΠΟΤΑ χρήσιμο. Προσωπικά, στο Πάντειο (64 μαθήματα + Διπλωματική) δεν έμαθα απολύτως τίποτα, πέρα από αρκετές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Τα ίδια και στο μεταπτυχιακό. Όλα θα τα μάθεις στην πράξη και μόνο αν είσαι συγκροτημένη ως προσωπικότητα και φυσικά νοιάζεσαι πραγματικά πολύ για τους άλλους. Δεν πρέπει να σε ταράζει τίποτα, η διάθεσή σου να μη χαλάει για κανένα λόγο και γενικά να μη θίγεσαι, να μην προσβάλεσαι, να μη χαλιέσαι ό,τι κι αν σου κάνουν/λένε. Διαφορετικά, κινδυνεύεις να γίνεις η ημίτρελη θείτσα που λέγαμε προηγουμένως. Η συναναστροφή με ανθρώπους που αναζητούν ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να αποβεί καταστροφική για τη δική σου ψυχολογική κατάσταση. Άλλωστε αυτό συμβαίνει στις περισσότερες των περιπτώσεων...

Συμπερασματικά, σου προτείνω για τουλάχιστον ένα χρόνο να δουλέψεις εθελοντικά στα αντικείμενα που σε ενδιαφέρουν. Έτσι θα μπορέσεις να αποφασίσεις ποιο σου ταιριάζει και κατόπιν να κάνεις τις αντίστοιχες σπουδές. Για παράδειγμα, εγώ δε θα μπορούσα ποτέ να ασχοληθώ με τη συμβουλευτική, γιατί σίγουρα θα έφτανα στο σημείο να σκοτώσω κάναν βλαμμένο με τα εντελώς κοινότοπα και γελοία προβλήματά του (οι φίλοι μου στο τσακ τη γλιτώνουν :P). Ασχολούμαι με την κλινική ψυχολογία, γιατί κάποιοι άνθρωποι υποφέρουν πραγματικά και είναι πιο πρόθυμοι να αλλάξουν οι ίδιοι. Οι υπόλοιποι άνθρωποι απλώς παραπονιούνται και περιμένουν όοοοολοι οι άλλοι να αλλάξουν με κάποιο μαγικό τρόπο. Ωστόσο είμαι σίγουρη ότι , ακόμη κι αν όλα γινόντουσαν ιδανικά γύρω τους, εκείνοι θα έβρισκαν πάλι λόγους για να γκρινιάζουν.

Η γνώμη μου είναι ότι καλύτερα να ασχοληθείς με την ειδική αγωγή, αφού η άλλη σου επιλογή (συμβουλευτική) για μένα ισοδυναμεί με καταδίκη. Τουλάχιστον στην ειδική αγωγή θα ζεις καθημερινά τη χαρά του να προσφέρεις και οι κόποι σου να πιάνουν τόπο. Όσον αφορά το καταλληλότερο πανεπιστήμιο, θεωρώ ότι το καλύτερο θα είναι εκείνο που θα σου προσφέρει τη μεγαλύτερη σε διάρκεια και πιο αυστηρά εποπτευόμενη πρακτική άσκηση. Όλα τα άλλα (μαθήματα, σεμινάρια, διπλωματικές) είναι ΓΤΠ.

Αυτά, ελπίζω να πάρεις την καλύτερη δυνατή απόφαση για σένα και να τη στηρίξεις με όλες σου τις δυνάμεις!

Έγραψε:(Webmaster@24 Νοεμβρίου 2011) Απλά ηδονίζομαι να σπάω την ψυχολογία των ψυχολόγων πριν σπάσουν την ψυχολογία των πελατών τους.

Διάβασε εδώ για να ενημερωθείς σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους μεταδίδεται το AIDS και δώσε ιδιαίτερη έμφαση στους τρόπους με τους οποίους ΔΕ μεταδίδεται.
Ακόμη και σωματική επαφή (π.χ. αγκαλιά) να έχεις με φορέα του ιού δεν υπάρχει πιθανότητα να κολλήσεις. Ο ιός του AIDS, σε αντίθεση π.χ. με τον ιό της γρίπης, δεν επιβιώνει για πολλή ώρα στο περιβάλλον και ποτέ δεν έχουν αναφερθεί κρούσματα μόλυνσης από επαφή με μολυσμένο από ΑΙDS νερό, αέρα, ή οποιαδήποτε επιφάνεια (π.χ. καναπές μπoυρδέλου, τυχαίο το παράδειγμα :P)

Έγραψε:(psixakias@28 Οκτωβρίου 2011)

Ευχαριστώ όλους πολύ! μια τελευταία ερώτηση ... Καμία γλάστρα που μου είπες γαρδένια ή χρυσάνθεμα πόσο πάει? τσουχτερή τιμή ?

Εξαρτάται τί εννοεί κανείς τσουχτερή. Σε ανθοπωλεία μπορεί να φτάσουν και τα 12-15 € οι μεσαίου μεγέθους γλάστρες, αλλά μπορείς να βρεις π.χ. και με 5. Αν έχεις κοντά σου ένα φυτώριο πήγαινε, έχουν απίστευτες ποικιλίες και τιμές πολύ καλύτερες από τα ανθοπωλεία, συν ότι τα φυτά από φυτώριο συνήθως είναι πιο ανθεκτικά, γιατί στο ανθοπωλείο "κακομαθαίνουν" από την τέλεια θερμοκρασία και τη συνεχή περιποίηση.

Καλή επιτυχία στην αναζήτηση και χρόνια της πολλά!