Την έχασα και την θέλω πίσω...

Η αλήθεια είναι ότι το όλο σκηνικό είναι πολύ ατάλαντα παιγμένο για να είναι αλήθεια. Η αυτός δεν ξέρει πως να φέρεται σε ένα κορίτσι ή είναι στημένο. Το μόνο που κάνουν είναι μία αγκαλιά ( όχι σφιχτή) και τι εννοώ όχι σφιχτή; Δεν έχει πάθος. Δεν είναι μια αγκαλιά που κάνει το αγόρι σου σε σένα. Μια ζεστή αγκαλιά. Είναι αδύναμη...

Από την άλλη μπορεί να μην νιώθουν άνετα επειδή είμαι μπροστά. Το θέμα είναι ότι οι μέρες περνάνε και δεν νιώθω τόσο ζήλια όσο στην αρχή. Όχι ποτέ δεν της είπα ότι ενδαφέρομαι γιατί δεν ξέρω εγώ ο ίδιος αν είναι αλήθεια... Αλλά και να είναι δεν νομίζω να το πω...

Αυτός απο την άλλη δείχνει μια αδιαφορία για αυτήν.Στα διαλλείματα δεν κοιτάζονται δεν είναι μαζι, μετά το σχολείο όταν καθόμαστε μια παρέα αυτός τησ μιλάει ελάχιστα. Μπορεί να φτέει και η παρουσία μου αλλά δεν ξέρω...Μπέρδεμα..

Λοιπόν μετά από τόσες μέρες, έχουν συμβεί αρκετά. Μια μέρα καθόμασταν και μιλάγαμε και θυμηθήκαμε τα παλιά, όταν της άρεσα που βγαίναμε κλπ...Είδα ότι ευαισθητοποιήθηκε αρκετά και χάρηκε αυτές τις αναπολήσεις. Αυτό όμως συνέβη και σε μένα. Μου λείπουν εκείνες οι στιγμές. Τώρα πια είμαι σίγουρος, πριν λίγες μέρες μου άρεσε...

Τέλος πάντων εκείνη την στιγμή της ζήτησα να γυρίσει πίσω. Ότι με εμένα περνάει καλύτερα. Και φάνηκε. Το ήθελε. Με μένα είπε ότι πέρναγε "γαμάτα και αστεία" ενώ με αυτόν ρομαντικά. Της είπα ότι εγώ μπορώ να της δώσω και τα τρία. Ήταν μπερδεμένη. Δεν μπορούσε να με ξεχάσει τόσο εύκολα. Το ήξερα ότι με θέλει ακόμα! Αλλά την κράταγε πίσω ένα πράγμα. Το αγόρι της. Την επηρέαζε. Δεν μπορούσε να τον αφήσει όσο και να ήθελε εμένα. Μόλις μπήκε και αυτός στο chat, τότε άρχισαν να τσακώνονται γιατί αυτή του είπε ότι μπορεί να νιώθει κάτι. Εκείνος θύμωσε και της είπε αφού θες αυτόν (εμένα δηλαδή) πιο πολύ να πας σε αυτόν. Εκείνη φοβούμενη ότι θα τον χάσει άρχισε να φωνάζει σε μένα και να με μειώνει. Έλεγε πως με αυτόν πέρναγε καλύτερα ενώ με μένα είναι δυστυχισμένη. Αλλά για σκέψου. Όση ώρα μιλάγαμε νιώθαμε και οι δύο υπέροχα. Μόλις μπήκε αυτός...τσακώθηκαν. Άρα ποιος είναι αυτός που την κάνει δυστυχισμένη;

Το θέμα ήταν ότι εκείνη τη Παρασκευή βράδυ, άρχισα να σκέφτομαι τρόπους ώστε να την κερδίσω πίσω. Το αγόρι της, της ασκούσε τεράστια επιρροή. Με αυτόν στην μέση...τίποτα δεν θα γινότανε.

Έφτασε όμως η Παρασκευή βράδυ. Εκείνη αρκετά θυμωμένη και δασκαλεμένη από το αγόρι της άρχισε να με φωνάζει και να με συγκρίνει με τον άλλο. Στο τέλος με έκανε block. Επίσης επειδή δεν μπορούσε να βασιστεί στο αγόρι της, ζήτησε από έναν άλλον φίλο της να με απειλήσει ότι θα πλακωθούμε αν συνεχίζω να ασχολούμαι. Το ίδιο είπε και στον αδερφό του αγοριού της που πάει λύκειο. Με λίγα λόγια βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα λυκειάκι και 2 γυμνασιάκια.

Τα πράγματα είχαν πάρει άλλη πιο επικίνδυνη τροπή. Μια λάθος κίνηση θα οδηγούσε σε καβγά που ενδεχομένως θα έχανα... Να ρίξω τον εγωισμό μου και να ζητήσω συγνώμη; Να συνεχίσω να προσπαθώ "υπόγεια" να την κερδίσω; Τα πράγματα είναι πιο σοβαρά...

Από την άλλη, με αυτά που έκανε εγώ ξενέρωσα υπερβολικά. Είναι εγωίστρια και δεν κατάλαβε την προσπάθεια που έκανα. Δεν καταλαβαίνει τίποτα βασικά. Το μόνο που νοιάζει είναι να μην χάσει το αγόρι της. Που αυτή πάντα έβαζε τις φίλες τις πάνω από τα αγόρια της. Της έχει κάνει πλύση εγκεφάλου αυτός...Και δεν μπορώ να τον ξεφορτωθώ πια αφού τον φυλάνε ο αδερφός του και ο φίλος του. Το θέμα είναι αξίζει να ασχοληθώ με έναν κωλοχαρακτήρα σαν αυτόν; Σκέφτομαι ότι ακόμα και να χωρίσουν δεν αξίζει να ασχοληθώ. Αλλά ακόμα μ'αρέσει...

ΥΣΤΕΡΌΓΡΑΦΟ: Είδες τι μπορεί να συμβεί σε 2-3 μέρες xD
Απάντα όσο πιο σύντομα μπορείς αν θες, γιατί ο χρόνος τελειώνει...
Ευχαρίστω για την βοήθεια σου... :)