Στείλε λεφτά στο ftou.gr
H φιλοδοξία είναι το τελευταίο καταφύγιο της αποτυχίας. (Oscar Wilde)
Παρασκευή, 29 Μαρτίου

enoxos 12/11/2003 6:58:00 πμ

Διαβάζοντας στο διαδίκτυο: Ακούει κανείς;

ΓιαλαντζίΕδώ και αρκετό καιρό ταξιδεύω (αρμενίζω κι η βάρκα έγειρε) μέσα στους ωκεανούς του διαδικτύου προσπαθώντας να καταλάβω αν τελικά υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν (θέλουν;) να κατανοήσουν και να αντισταθούν στην κενότητα της εποχής μας. Γράφει κάποιος μια άποψη σε ένα από τα τόσα φόρουμ που επιπλέουν δεξιά και αριστερά προσμένοντας κάποια αντίδραση από τα υπόλοιπα μέλη, προκαλώντας ακόμα και την αγανάκτησή τους, αλλά μάταια: Κανείς δεν καταλαβαίνει, κανείς δε νιώθει πλέον, κανείς δεν ακούει.

 

Είμαστε όλοι τόσο αλλού; Τόσο υπεράνω; Τελικά μήπως απλά είμαστε ηλίθιοι; Το συμπέρασμα μου τείνει προς αυτήν την κατεύθυνση δυστυχώς.

 

Προσφέρω τα συγχαρητήρια μου στους έχοντες και κατέχοντες τα ηνία των αποφάσεων παγκοσμίως διότι κατάφεραν (όχι και τόσο δύσκολα) να μας πράξουν ανίκανους προς σκέψη, να μας καταστήσουν ανεγκέφαλους, ηλίθιους (προς αποφυγήν παρεξηγήσεως: δεν εξαιρώ εμένα). Παρατηρώ λοιπόν τα άρθρα που κατά καιρούς γράφονται σε πολλά σάιτς προσπαθώντας να καταλάβω, με το φτωχό μου μυαλό, να νιώσω με την βρώμικη ψυχή μου, τι ακριβώς θέλει να πει ο εκάστοτε ποιητής (σχήμα λόγου το ποιητής). Αυτά λοιπόν που εγώ έχω καταλάβει είναι τα παρακάτω:

 

α) Άρθρα για σχέσεις

 

Άναρθρες κραυγές προς αναζήτηση ερωτικού αντικειμένου είναι όλα. Τρόποι εξαπάτησης των νυν συντρόφων με τους μέλλοντες. Δεν αφήνει πλέον κανείς την σιγουριά του νυν αναζητώντας το καλύτερο. Θεωρείται πολύ πιο απλό και εύκολο να μπεις σε μια παράλληλη σχέση μέχρι να μπορέσεις να αντιληφθείς πια από τις δυο είναι καλύτερη παρά να κατανοήσεις ότι από την στιγμή που αρχίζεις να διερωτάσαι η σχέση έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της. Εκεί που πρέπει να πούμε «πάμε για άλλα», λέμε απλά «τον Κώστα ή τον Γιάννη; Την Μαρία ή την Κατερίνα; Εσείς τι λέτε;». Του Κουτρούλη ο γάμος γίνεται στις απαντήσεις.

 

Δεν υπάρχει πλέον ευθιξία, ντομπροσύνη, φιλότιμο. Με λίγα λόγια δεν υπάρχουν πια «καρύδια» να αναλάβει καποιος/α τις ευθύνες της επιλογής του. Όλοι απλά αλληλοσυνουσιαζόμαστε ακριβώς όπως στις σαπουνόπερες του Φώσκολου κι ας τις θεωρούμε λίγες, σκουπίδια, μπανάλ κλπ. Τώρα το ποιος επηρεάζει τον άλλο αφήστε το.
Το απόλυτο κατρακύλισμα. Φτάσαμε στον πάτο κύριοι, θα κατεβεί κανείς; (όπως έλεγαν και οι εισπράκτορες στα παλιά λεωφορεία, στάση τάδε κλπ). Έλεος πια!

 

β) Άρθρα για νέες γνωριμίες

 

Όλα είναι πανομοιότυπα. Όλα εξυμνούν το συναίσθημα της αγάπης, τον έρωτα με μια δόση ρομαντισμού (όχι πολύ, μη μας περάσουν και για ξενέρωτους) και διαφημίζουν τον εκάστοτε συγγραφέα και τις πεποιθήσεις του (μα αν αυτά τα πίστευε και τα εφάρμοζε γιατί έμεινε μόνος;). Αναζήτηση συμβουλών προς επίτευξη στόχων έτοιμων. "Πείτε μου τι σημαίνει για σας αγάπη; Έρωτας; Πώς θέλετε να είναι ο ιδανικός;"

 

Ναι, τώρα τελευταία μάθαμε και το άλλο μας μισό. Όλοι είμαστε έτοιμοι να μην συμβιβαστούμε με τίποτα λιγότερο από την Κλοντια Σιφερ, την Αντζελινα Τζολί, η την Μόνικα Μπελούτσι για τους άντρες και τον Μπραντ Πιτ, τον Τζορτζ Κλούνει (το ότι ενδέχεται να είναι και λίγο αμφί ουδεμία σχέση έχει) η τον Σον Κόνερι για τις γυναίκες. Όλοι είμαστε διατεθειμένοι να περιμένουμε, κάνοντας κάτι ψιλοσχεσούλες απλά για να διατηρούμε την φόρμα μας (ε, μην έρθει και μας βρει απροετοίμαστους, ανημέρωτους - ντροπή). Και μετά πάρε ένα μηνυματάκι γεμάτο από τις πληροφορίες που μου είπες. «Μα καλά εμένα εννοείς, έτσι ακριβώς είμαι καρδιά μου. Πού το ήξερες; Είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλο» ... και άλλα παρεμφερή έξυπνα και νόστιμα. Μπουρλότο!!! που έλεγε και η συγχωρεμένη Σαπφώ Νοταρά.

 

γ) Στα άρθρα για προσωπική βελτίωση η κατάσταση παραείναι δραματική

 

Τώρα τελευταία μάθαμε ότι η Ουράνια Προφητεία είναι must και πλακωθήκαμε να την ξεκοκκαλίσουμε μέχρι τελικής πτώσεως. Διαβάσαμε και κάτι περί Αγάπης προς τον Εαυτό μας, κάτι πήρε τα αφτί μας για τις Περιοχές των Σφαλμάτων, ακούσαμε κάτι για Σαμπάλες και το γλυκό έδεσε. «Μα δεν διάβασες το καινούργιο του Ντοστογιέφσκι;» Μου είπε μια γνωστή μου νεοβιβλιοφάγος. «Α, να δεις πως το λένε (παύση) δεν θυμάμαι αλλά είναι τέλειο». Κάτι σαν μουσακάς, σαν παγωτό ένα πράγμα κατάντησαν τα βιβλία. Μας είπανε ότι τα 100 Χρόνια Μοναξιάς, το Εκκρεμές του Φουκώ, είναι ανεπίτρεπτο να μην τα έχουμε μάθει απέξω και αντικαταστήσαμε τα Άρλεκιν και τα χρηματιστηριακά νέα στις παραλίες με αυτά. Μπαίνουμε λοιπόν όλοι στα φόρουμ και κάνουμε μια αναπαραγωγή τους μέσα από την τύφλα μας. Τσακ, να το γαμάτο άτομο, το ψαγμένο με τον εαυτό του. Που πας ρε Καραμήτρο με το κότερο στα όρη; Δεν εννοώ ότι το διάβασμα είναι κακό. Αντιθέτως. Η απλή αντιγραφή αυτών που λένε τα βιβλία είναι το κακό. Δεν μπορείς κύριε εχθές να έμαθες ότι το Συμπόσιο του Πλάτωνα δεν είναι τσελεμεντές και σήμερα να ερμηνεύεις την διδασκαλία του 9ου Δαλάι Λάμα.

 

Τις διάφορες συμβουλές στα θέματα περί φιλίας, χωρισμού κλπ τα αφήνω ασχολίαστα γιατί η ισοπέδωση είναι ολοκληρωτική. Κάποιος γράφει ζητώντας συγνώμη και ευχαριστώντας κάποια άτομα που πέρασαν από την ζωή του γιατί δεν είχε την ικανότητα τότε να διακρίνει ότι αυτά άξιζαν και όχι τα άλλα που στόχευσε και του απαντάνε ότι «δεν πιστεύω να απενεχοποιήθηκες τώρα, δεν ξέρω τι ψάχνεις αλλά σε λάθος μέρος ψάχνεις να το βρεις». Μου θυμίζει το ανέκδοτο με τις ξανθιές και την βόμβα. Εκεί που ενώ η μια κάθετε πάνω της η άλλη της ζητάει να κάτσει κι αυτή. Hellooooo, της λέει, Δε βλέπεις; Είναι ατομική!!! Ήμαρτον, κύριοι (και κυρίες).

 

Ας μάθουμε πρώτα να νιώθουμε αυτό που μας λέει ο άλλος και μετά ας ασχοληθούμε και με την διαστημική θεώρηση της αντίφασης σε σχέση με την σχετικότητα του σύμπαντος του μικρόκοσμου που αποτελεί την ολοκληρωτική αντιστάθμιση του μέσου όρου με τα σημερινά δεδομένα. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τον ρόλο μας στην ζωή, ας μάθουμε πώς να χαλιναγωγήσουμε τον εγωισμό μας, ας προσπαθήσουμε πρώτα να αποδεχτούμε τις ατέλειες μας, να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τα λάθη μας. Ας σκύψουμε το κεφάλι να κοιτάξουμε εμάς πρώτα στα μάτια και όταν θα νιώσουμε πραγματικά ότι αυτό που βλέπουμε είναι ωραίο τότε ας ασχοληθούμε και με τους υπόλοιπους. Ας κατανοήσουμε πρώτα εμάς και μετά ,εάν μπορούμε, ας κρίνουμε τους άλλους. Όταν (εάν) μπορέσουμε να πετάξουμε την ψυχή μας στα πόδια κάποιου, όταν μπορέσουμε να απαντήσουμε με το χέρι στην καρδιά σε κάποια ερώτηση και να μην διαλέξουμε τον εύκολο τρόπο- π.χ. ανήκω στην εξαίρεση του κανόνα, εγώ δεν τα κάνω αυτά- τότε θα έχουμε κάνει ένα βήμα στην προσωπική βελτίωσή μας. (Όχι, Γιώργο, δεν είναι κολλητική ασθένεια η αισιοδοξία.)

 

Ας σταματήσουμε να πετάμε σαν τούβλα κι οποίον πάρει ο χάρος, αποφθέγματα άλλων. Ας τα αντικαταστήσουμε με λόγια και απόψεις δικά μας, ας αφήσουμε τα στιχάκια από τα ημερολόγια και ας γράψουμε αυτά που βγαίνουν από μέσα μας. Πιστέψτε με, είναι πολύ ανώτερα αφού εμπεριέχουν δικά μας βιώματα. Αφήστε που τα δικά μας μπορούμε να τα επεξηγήσουμε, ενώ τον Καβάφη;

 

Σπέρνω ανέμους και μάλλον θα θερίσω θύελλες αλλά είναι η προσωπική μου άποψη. Ίσως κάποιοι να μου ξαναπούνε ότι είναι πλατειασμένο και απαισιόδοξο, ίσως κάποιοι να μιλήσουν για ενέσεις, χάπια, ξενερώματα. Τελικά αυτό που θα μετρήσει είναι ότι τουλάχιστον θα έχουν ακούσει κάτι!

Μαθήματα Rohala Art

Σχόλια:

#1~evita @ 12/11/2003 - 11:23
Αν σε είχα μπροστά μου θα ήθελα να σου σφίξω το χέρι!
Καταρχήν γιατί "βλέπεις" και "καταλαβαίνεις" και κατα δεύτερον γιατί "τα χώνεις" στον εαυτό σου και στους άλλους επειδή σε πονάει και σένα το επίπεδο της κοινωνίας μέσα στην οποία ζεις και πορεύεσαι.
Οσο αισθάνεσαι ότι έχεις τα ψυχικά αποθέματα, συνέχισε φίλε.
Ολος και κάποιος θα σκεφτεί αυτά που λες.
#2~Aribeth @ 12/11/2003 - 11:40
Είσαι πολύ σωστός. Μόνο αυτό σου λέω. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...;)
#3~Christo @ 12/11/2003 - 14:13
Μπράβο σου ... Δίκιο έχεις ... Έτσι όπως τα γράφεις είναι ... Παραγματικά ... Μα, για στάσου ... Εσύ ΔΕΝ εξαιρείς το ευατό σου από το σύνολο ... Παρ' όλα αυτά, συνεχίζεις ... Δηλαδή συμφωνείς πως δεν είναι σωστό να πετάμε σκουπίδια κάτω και καλά κάνεις και τα βάζεις με αυτούς που το κάνουν και παράλληλα διαδηλώνουν στο πλευρό της Greenpeace... Πέταξες το χαρτάκι όμως από το νέο πακέτο τσιγάρων που άνοιξες την ώρα που επιχειρηματολογούσες ... Έτσι λοιπόν ξεκινάμε την πορεία προς την βελτίωση ή μήπως - λέω μήπως - το να αναγνωρίζουμε τα εκάστοτε λάθη, συμπεριλαμβανομένων και ημών των ιδίων, κάνουμε ένα βηματάκι προς τα έμπροσθεν; ... The best way of saying is doing, έμαθα στα εξωτερικά ... Πάντως να σε συγχαρώ ... Είσαι κι εσύ ένας εξ' ημών ... Είναι πολύ καλό να έχεις κάποιον να οξύνει την κριτική σου ικανότητα και τα αφυπνιστικά σου ένστικτα ... Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις φίλε ένοχε (συνένοχε θα έλεγα) ...
#4~jerrys @ 12/11/2003 - 15:37
Φίλτατε συνάδελφε κατεργαράκο γειά σου.
Καταρχάς να συμφωνήσω με πολλά που λες.Θα διαφωνήσω όμως σε αρκετά.
Η μεγαλύτερη μου ένσταση συνάδελφε κατεργαράκο περικλείεται στην ερώτηση :
Καλά εσυ ποιός είσαι;
Μήπως ο παντοκράτωρ θεός ;
Μήπως ο νέος πάπας της ρώμης;
Λες ότι πολλοί από εμάς απλά πετάνε "τούβλα",(έστω ,λέω έστω, και άν είναι έτσι) ΕΣΥ τι κάνεις ;
Ερχεσαι και μας κρίνεις;
Εεεεελεος, ήηηηηηημαρτον
μεταξύ κατεργαρέων ...
Όλοι είμαστε άνθρωποι(τουλάχιστον ετσι πειστέυουμε).
όπως είπα συμφωνώ σε πολλά, αλλά και μόνο ο τρόπος που χρησιμοποίησες να να καταπολεμήσεις τα κακώς κείμενα με κάνει να σταθώ απέναντι σου και όχι πλά'ι' σου.
Το άρθρο σου ξεχειλίζει από εγω'ι'σμό φίλτατε.
Γνώμη μου είναι πως η ομορφιά βρίσκετε στο απλό, στο απεριτο,στο αυθόρμητο,στο...στο... σε ότι μας αγγίζει... στις κινήσεις όλων μας εδω μέσα (και εσένα μαζί), άσχετα αν σε κάποιους αρέσουν ή όχι.
Αυτή η ομορφιά δεν μπαίνει σε καλούπια.Θα εκφραστεί όπως γουσταρει και αγαπάει.
Σημασία έχει να εκφραστεί.
Αυτό που έκανες να ξέρεις είναι το πιο ευκολο, το να κρίνεις τους άλλους δηλαδή.
Δώσε το Παρόν σου Προσθέτοντας κάτι, και μην προσπαθείς να δώσεις στίγμα απλώς διαγράφοντας.
Είμαστε ένας μικρόκοσμος με τις όποιες αδυναμίες του.Όμως προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε, αν μη τη άλλο Ελέυθερα.
Φίλτατε συναδελφε κατεργαράκο,χαίρομαι για το άρθρο σου (όπως πολλών άλλων αγνώστων φίλων)γιατί υπήρξε αφορμή απάντησης !
Ο "τρόπος" σου, με έκανε "εχθρό" σου. Ενα "εχθρό" που σε εκτιμάει και σε σέβεται όμως.Αναγνωρίζω τον λόγο σου.
Να θυμάσαι πως ο άνθρωπος δεν άλλαξε τόσες χιλλιάδες χρόνια, είναι μάλλον απίθανο να αλλάξει με ένα αρθρο γεμάτο εγω'ι'σμό.Δεν παρατάμε τον πόλεμο,όμως αλλάζουμε "όπλα".
Και επίσης η ομορφιά είναι το ίδιο , είτε βρίσκεται π.χ. σε μιά σονάτα του μπετόβεν, είτε στο ζεμπέκικο της ευδοκίας, του λατρεμένου Μάνου Λο'ι'ζου.
Εκει όμως που απογειώνεται η ομορφιά, είναι στο σώμα,και το πρόσωπο της Μ.Μπελούτσι...!!!!!!
Γεια και χαρά σου
#5~Montechristo @ 12/11/2003 - 17:54
Ούτε λίγο ούτε πολύ εξαπέλυσες ένα δριμύ "κατηγορώ" προς τους εκπροσώπους της γενιάς σου, συμπεριλαβανομένου και του εαυτού σου. Φιλαράκι, το μόνο που θέλουμε όλοι είναι να επικοινωνήσουμε!!! Αυτό μας λείπει! Προσωπικά βρίσκω αισιόδοξο το γεγονός πως επιλέξαμε αυτό το απρόσωπο μέσο που μας παρέχει η τεχνολογία και το μετατρέψαμε σε δίαυλο ανθρώπινων σχέσεων. Όσο για τα ψέματα και τις βαρύγδουπες εκφράσεις... ε, αυτούς τους τρόπους κάποιοι τους χρησιμοποιούν ούτως ή άλλως!!! Είτε μέσα στο intentet, είτε έξω από αυτό. Οι ίδιοι άνθρωποι είναι... Μπορείς, νομίζω, να το δεις και πιο... συμπαθητικά! ;)
#6~sofaki @ 12/11/2003 - 20:21
Εκείνο στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε όλοι είναι η γνώση του εαυτού μας και η άρνηση να καταπίνουμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρεται.Εγώ εξακολουθώ να είμαι πιο αισιόδοξη και να βλέπω γύρω μου ανθρώπους με ορθή κρίση και ευαισθησίες..Και αυτοί είναι άνθρωποι της γενιάς μας ένοχε...Υπάρχουν αλήθειες σε αυτά που λες αλλά θα σου έκανε καλό να γίνεις πιο συγκαταβατικός και πιο γενναιόδωρος με τις ανθρώπινες αδυναμίες.
#7~Christo @ 12/11/2003 - 20:38
Εκει όμως που απογειώνεται η ομορφιά, είναι στο σώμα,και το πρόσωπο της Μ.Μπελούτσι...!!!!!!
... Πόσο πολύ συμφωνούμε, ειδικά σε αυτό, ούτε που μπορείς να αναλογιστείς φίλτατε ...
#8~maiko @ 12/11/2003 - 21:16
Καλώς η κακώς φίλε enoxe η ζωή και η κοινωνία μας δεν είναι και η ωραιότερη ούτε και η πιό αληθινή..Φυσικό επακόλουθο οι άνθρωποι να προσπαθούν να επιβιώσουν και να γίνονατι ίσως πιό επιφυλακτικοί και σκληροί.Στο χέρι μας είναι να βγάλουμε τα ωραία και αληθινά συναισθήματα, άν τα έχουμε και να τα προσφέρουμε σε αυτούς που θα μπορέσουν να τα εκτιμήσουν..Ισως, είναι ένα ρίσκο η αναζήτηση αλλά αξίζει να το πάρουμε νομίζω...
#9~konosk @ 12/11/2003 - 21:40
Φυσικά εννοείς ότι ....θα έχουν ακούσει κάτι!... αυθεντικό ε;
Παρεμπιπτόντως Aribeth εγώ δεν κατάλαβα...λες να είμαι ηλίθιος:X ;
#10~velerefodis @ 12/11/2003 - 22:30
Eξαιρετικο enoxos!!!!!!
Εμεις για αλλου κινησαμε και αλλου η ζωη μας παει....
Οσο για καποιους που πυροβολουν τον πιανιστα μαλλον δεν καταλαβαν.......ο ποιητης αναφερεται στην ποιοτητα και οχι στην ποσοτητα και νομιζω οτι τοποθετειται κριτικα απεναντι στον τροπο που
επιλεγει να εκφραζεται η γενια μας και οχι στην ιδια την γενια και τα ατομα απαξιωνοντας τα.
Νομιζω......
#11~aeriko @ 12/11/2003 - 23:18
"κανείς δεν καταλαβαίνει,κανείς δε νοιώθει πλέον,κανείς δεν ακούει "...
"και όμως γυρίζει " θα μπορούσα να σου απαντήσω..και θα καταλαβαίνει και θα νοιώθει και θα ακούει. Τίποτα δεν αλλάζει τελικά, το ποσοστά ίσως να μειώνονται ,των όσων καταλαβαίνουν, νοιώθουν ακούνε, όμως υπάρχει τόση μοναξιά φίλε ,εκεί έξω, τόσος χρόνος χαμένος απ τη ζωή μας, στο κυνήγι της καταξίωσης ...Και όταν κάποια στιγμή συνειδητοποιούμε την κοινωνική μοναξιά που βιώνουμε αναζητάμε την επικοινωνία, και την δεχόμαστε με όποια μορφή και αν τη βρούμε έστω και περιδιαβαίνοντας , όπως εσύ, όπως εγώ, όπως εμείς, τα μονοπάτια του διαδυκτίου, εκεί όπου όσα γράφονται, ειναι αναγνώσιμα ποικιλότροπα....
Αρκεί να μπορεί κανείς να τα αναγνώσει και να τα ερμηνεύσει με διορατικότητα , με ψυχή και συναίσθημα ,..
Και εσύ μπορείς, όπως και πολλοί άλλοι πιστεύω...
Δεν θα σε πω απαισιόδοξο, όπως φοβάσαι, θα σε πω απλά ψαγμένο και ψαγμένο σωστά.....
Δεν εισαι μόνος σου......
#12~Fyrentenimarr @ 13/11/2003 - 14:20
Φιλε Εγραψες !!! :-)
Για αλλη μια φορα ενα κειμενο σου τα χωνει αγρια στην τρελα της σημερινης εποχης, και εχεις δικιο ...
...
Ετσι που γιναμε, ολοι λεμε οτι παμε να αλλαξουμε τον κοσμο αλλα κανεις μας δεν δεχεται να αλλαξει εστω και λιγο τον εαυτο του
...
Επειδη θελω να συνεισφερω και εγω στο γενικο κλιμα προβληματισμου κρατηστε μια σκεψη :
Ποτέ σταματήσαμε να ζούμε σαν άνθρωποι με ζωή και αρχίσαμε να ζούμε σαν καταναλωτές με lιfestyle;
...
Α ... μην ξεχασω ...
για οσους σε ειπαν απαισιοδοξο μην ανησυχεις ... κακο δεν ειναι ... καλυτερα απαισιοδοξος παρα τρελά αισιοδοξος ...
#13~enoxos @ 13/11/2003 - 23:18
Μάλιστα. Με χαρά σας είδα να αντιδράτε ξανά σε κάποιο άρθρο μου. Αυτό για μένα σημαίνει κίνηση. Συμφωνείται; Καλά κάνετε. Έχετε κι εσείς βαρεθεί αυτήν την κατάσταση, όποτε το επόμενο βήμα είναι η πράξη. Ας κάνουμε κάτι όλοι μαζί.
Επιτέλους. Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον.
Διαφωνείτε; Ακόμα καλύτερα. Σημαίνει ότι έχετε δει την αντανάκλαση σας μέσα σε όλα αυτά ή κάτι σας πείραξε. Ωραία λοιπόν. Ακούω τις ενστάσεις σας. Τα επιχειρήματα σας. Θα χαρώ να μου αποδείξετε ότι κάνω λάθος, μπορείτε όμως;
Δεν εξαιρώ εμένα γιατί πολύ απλά τα έκανα αυτά. Όλα. Ίσως και κάποια παραπάνω αν και σταμάτησα γιατί θα χρειαζόμουν ένα τόμο ολόκληρο να τα εξιστορήσω. Ένοχος λοιπόν για όλα. Ο σκοπός είναι να μην μείνουν λόγια. Να γίνουν πράξεις. Δηλώνω ευθαρσώς υπόδουλος της ομορφιάς της Μ. Μπελουτσι. Ίσως να μην διαφέρουμε τελικά και πολύ «εχθρέ» μου.
Την φράση την κράτησα και μου γεννήθηκε μια απάντηση: ίσως σταματήσαμε να ζούμε σαν άνθρωποι από την στιγμή που το παιδί του λαού, έφυγε από τις αλάνες, από την ξενιτιά και βρέθηκε στην παλιά του γειτονιά με μια μερσεντές. Από τότε κατάκτησε όλες και όλους όσους πριν τον αρνούνταν. Ξεπούλησε το φιλότιμο του για μια θέση στο πάνθεον του πλούσιου και σκληρόκαρδου εργοστασιάρχη, για την καρδιά της κόρης του. ΙΣΩΣ.
#14~jerrys @ 14/11/2003 - 19:25
Αγαπητέ συνένοχε "εχθρέ" γεια σου και πάλι.
Εσύ λές "συνένοχοι" (βλέποντας ισως πιο τσεκουράτα,και αυστηρά, τα πράγματα) και βάζεις πρώτον τον εαυτό σου.
Εγω λέω συναδελφοι κατεργαραίοι,(βλέποντας πιο χιουμοριστικα, και αυτοσαρκαστικα, τα πράγματα) και βάζω αρχικατεργάρη Εμενα.
Σίγουρα μοιάζουμε.Όλοι μοιαζουμε φίλτατε.
Μήπως το δάκρυ μας δεν έχει το ίδιο χρώμα ;
Επιμένω όμως ότι οι ανθρώπινες αδυναμίες(στο βαθμό που δεν καταπατούν τις ανθρώπινες αξίες) είναι πηγή ομορφιάς ,και αξίζουν το σεβασμό , και την γεναιοδωρία μας (όπως εύστοχα είπε το sofaki).
Αν πάντως φίλτατε, υπήρχε ένας πλανήτης όπου όλοι οι κάτοικοι του (προ'ι'όντα κλωνοποιήσης) ήταν τέλειοι ! όμορφοι-έξυπνοι-χωρίς τις ανθρώπινες αδυναμίες- Έ, τότε εγώ δεν θα πήγαινα να ζήσω εκεί ούτε για όλα τα πλούτη του κοσμου.Αρκετή θλίψη έχω εδω,δεν θα με ενδιέφερε για περισσότερη...
Ενώ το να προσπαθείς να αλλάξεις έναν κόσμο γεμάτο αδυναμίες, και να τον κάνεις έναν κόσμο γεμάτο διαφορετικές-ή και λιγότερες αδυναμίες, έ αυτό φίλε μου είναι απόλαυση..!!!!
Όπως και να το κάνουμε το "ταξίδι μετράει".....( αααα !!!!! το πέταξα το τούβλο μου, και όποιον πετύχω !!!! )
Αγαπητέ συνένοχε το πρώτο βήμα έγινε !!
Αφού όλοι συμφωνούμε , πως αν η Αφροδίτη της Μήλου ζούσε σήμερα θα την λέγανε Μόνικα Μπελούτσι !! έ τότε μην φοβάσαι για τίποτα. Είμαστε στο σωστό δρόμο για την σωτηρία της ψυχής μας , και της κοινωνίας μας !
(Αν και ως προς την σωτηρία της ψυχής, η Μόνικα καταφέρνει μόνο το ακριβώς αντίθετο !! )
Με εκτίμηση
ένας "εσωτερικός εχθρός" .
#15~Fyrentenimarr @ 15/11/2003 - 00:15
Σε αυτον τον "τελειο" πλανητη δεν νομιζω να πηγαιναν να ζησουν και πολλοι απο εμας ...
αμα ολα ειναι τελεια εμεις τι θα καναμε δηλαδη ? Ποια θα ειναι η προκληση της δημιουργιας ? Η χαρα της βελτιωσης και της επιτυχιας ?
Πουθενα !!! και γι'άυτο επειδη ενας τελειος κοσμος θα ηταν ενας "αδειος" για εμας κοσμος δεν υπαρχει περιπτωση ύπαρξης τετοιας ουτοπιας ... (σειρα μου να πεταξω τουβλο ! .. :-) ...)
...
enoxe ωραια η απαντηση σου ... φιλοτιμο - ευθυνη - ανθρωπια ... λεξεις που σημερα ο κοσμος τις αρνηται για να μην θυμαται πως ηταν η ζωη του οταν τις ειχε ... :-(
...
Ψηφιζω και εγω Μπελλουτσι !!! :-)
#16~enoxos @ 16/11/2003 - 15:14
Δεν μπορω παρα να συμφωνησω μαζι σας. ενας τελειως κοσμος θα ηταν τουλαχιστον ανιαρος.Εκτος του οτι θα μας στερουσε την ευκαιρια να διαμαρτυρομαστε για ολους και για ολα. Χμ, αν και τωρα που το σκεφτομαι πιστευω οτι ακομα και μεσα στην απολυτη τελειοτητα (εαν μπορει να υπαρξη τετοια) θα βρισκαμε κατι για να φωναξουμε, να διαμαρτυρηθουμε. Μια φιλη μου ειπε οτι ολα τα γουρουνια εχουν την ιδια μουρη, βλεπωντας οτι εχουμε τουλαχιστον μια κοινη πεποιθηση, την Μονικα, θα το διατυπωσω. Δεν ξερω εαν εχουν την ιδια μουρη, εχουν ομως αισθηση του ωραιου.
φιλικα enoxos
#17~mood @ 17/11/2003 - 02:09
. . . . Στην πυρά . . . .στην πυρά ! ! ! !
#18~mpla @ 29/11/2003 - 03:07
den nomizo oti den iparxei efiia ston kosmo tou diadiktiou. Isos apla prepei na psaxoume se alla meri ektos ton arthron peri erota, filias kai ola auta ta xenerota pou grafei o kathenas
#19~nolis @ 17/2/2004 - 16:12
Είναι γεγονός μάγκες μου ότι αυτό που προσπαθήτε να κάνετε εδώ, να αλλάξετε τον κόσμο δήλαδη, είναι μια ουτοπία και τον λόγο τον ξέρετε πολύ καλά. Λέτε και λέτε προπαθώντας να πείσετε τον εαυτό σας πως νοιάζεστε για τον μέλλον του ανθρώπου, μα το μόνο που κάνετε είναι να βγάζετε τα αποθείμενα σας μπροστά στην μίζερη οθόνη. Καλή Επιτυχία σας εύχομαι. Έξω είναι ο αγώνας και όχι εδώ...

Για να γράψεις σχόλιο στο άρθρο πρέπει να είσαι μέλος του site και να έχεις κάνει login.