To ημερολόγιο: Η ζωή πιο μετά.

27.07.2013—Δε θυμάμαι τι μέρα είναι. Μάλλον Σάββατο.

Πολύς καιρός μετά τη λήξη των πανελληνίων εξετάσεων και την παταγώδη αποτυχία μου.

Ας τα πω περιληπτικά: ο ένας μήνας που πέρασε είχε πολλές εναλλαγές στη διάθεσή μου και συνεπώς στον τρόπο που περνούσαν οι μέρες. Στην αρχή του μήνα είχα λιώσει μέσα στο σπίτι. Ύπνος όλη μέρα, και λίγο δουλειά. Ύστερα αποφάσισα να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Αρχίδια. Σοβαρή ζωή να γυρίζει κανείς στο σπίτι του το πρωί, κάθε μέρα, μετά από τρομερό μπεκρούλιασμα. Ύπνος ως τη μία και μετά δουλειά, συνήθως μέχρι τις 9.

Στο μεταξύ έχει γεμίσει ο τόπος Σέρβους και Σέρβες. Μέσο ύψος 1.80. Οι γυναίκες ψηλές, αδύνατες με μεγάλα, ωραία και αληθινά... Οι λεσβιακές μου τάσεις βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Οι άντρες είναι ή του ύψους ή του βάθους. Μοντέλα ή εντελώς για το μπούτσο. Περιττό να πω ότι η αναλογία αντρών-γυναικών είναι 1:3. Άσχημη φάση.

Ύστερα υπήρξε μια περίοδος ανάπαυλας και αποχής από ξενύχτια και τα συναφή. Πραγματικά, εκείνη η μια μέρα που έμεινα σπίτι μου φάνηκε σαν αιώνας. Και αποφάσισα ξανά να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Πάλι αρχίδια.

Ξεκίνησα kickboxin'. Την πρώτη φορά ο τύπος μας βασάνιζε για μια ώρα και ένα τέταρτο. Τρέξιμο, ασκήσεις και διάφορα άλλα αεροπλανικά. Για ξύλο, ούτε λόγος. Μαλακία πάντως, είχα ψηθεί. Τη δεύτερη φορά πάλι τα ίδια, για κανα μισάωρο όμως. Μετά χτυπιόμαστε σε κάτι σάκους. Πολύ γούσταρα.

Και φυσικά, η δουλειά δε σταματά. Τά 'χουνε παίξει όλοι στο μαγαζί. Με το που βλέπουν κόσμο είναι σα να τους ψέκασες. Αγχώνονται, σκαλώνουν και ψάχνουν 3 άτομα το ίδιο πράμα ΟΜΩΣ κανείς δε το βρίσκει. Εγώ, μικρός Βούδας, δεν το συζητώ. Δεν ταράζομαι για κανένα λόγο.

Σε γενικές γραμμές, ο απολογισμός του μήνα με βγάζει στο μηδέν. Καλά είναι, αν αναλογιστεί κανείς πως θα μπορούσα νά 'μαι μείον κατά πολύ.

Δε βαριέσαι. Κοντά είναι ο Σεπτέμβρης. Θα ξεκουραστώ μια και καλή.
Και επίσης, δεν είμαι πια απελπισμένη.

Σχόλια:

Για να γράψεις σχόλιο στο άρθρο πρέπει να είσαι μέλος του site και να έχεις κάνει login.