Η θανατηφόρα αϋπνία και η σοφία της γριάς

Προειδοποίηση: Σκοταδιστικό άρθρο.

Και τότε ξαφνικά, είδαμε μια γριά [ ... ] να βγαίνει έξω κουκουλωμένη με το τσεμπέρι της, κρατώντας ένα μικρό θυμιατήρι που σκόρπιζε παντού την ευωδιά του λιβανιού. Άρχισε να μάς λιβανίζει ψέλνοντας δυνατά. Ήταν τόσο παράταιρη η εικόνα μιας γερόντισας να θυμιατίζει ανάμεσα σε εκατό μεθυσμένους, που έγινε χαμός κυρίως απ’ τους νεότερους και τα παιδιά που δεν διακρίνονται για το σέβας τους. «Κουζουλάθηκε η Αντωνάκαινα!» φωνάζαμε. «Θαρρεί πως είναι σε κηδεία». Κάποιες γυναίκες τη σταματήσανε και τη ρωτήσανε γιατί το κάνει αυτό.
— Αυτός ο διάολος ήρθε απ’ έξω και τον βάλαμε μέσα στα σπίτια μας. Πού ξέρω εγώ τι είναι; Γι’ αυτό θυμιάζω.
— Δεν είναι διάολος, το ρεύμα είναι, είναι καλό. Μην το φοβάσαι! Θα βλέπουμε τα βράδια, θα πάρουμε και ψυγεία να μη χαλάνε τα φαγητά.
— Αν είναι καλό, ένα λιβάνισμα δεν το βλάφτει. Αλλά τόσο φως, δεν κάνει καλό. Διώχνει τις ψυχές απ’ τις γωνιές του σπιτιού. Πού θα πάνε τώρα αυτές;

Δημήτρης Καμπουράκης

Η θανατηφόρα οικογενής αϋπνία (Fatal Familial Insomnia) είναι μια καινούργια και πολύ σπάνια αρρώστια που έχει τα εξής σουσούμια: Μετά από μια ηλικία, ανάμεσα στα 30 και τα 60, αρχίζεις να κοιμάσαι όλο και λιγότερο μέχρι που στο τέλος δεν μπορείς να κοιμηθείς καθόλου και πεθαίνεις, γι' αυτό και τη λένε θανατηφόρα. Όταν λέμε δεν κοιμάσαι καθόλου, εννοούμε ούτε να λαγοκοιμηθείς. Και τους πρώτους 4 μήνες από τότε που θα σταματήσει ο ύπνος τελείως, παθαίνεις κρίσεις πανικού και φοβίες. Τους επόμενους μήνες αρχίζουν οι παραισθήσεις, δηλαδή να βλέπεις αερικά και διαόλους και στο τελευταίο στάδιο έρχεται η άνοια, δηλαδή ούτε μπορείς να μιλήσεις, ούτε ν' ανταποκριθείς σε τίποτα της προκοπής παρά μόνο στις παρδαλές παραισθήσεις.

Δεν υπάρχει θεραπεία. Όποιος πάθει αυτήν τη φρικτή αρρώστια είναι καταδικασμένος να πεθάνει και άσχημα μάλιστα. Διότι τι πιο φρικτός θάνατος απ' αυτή τη συνεχή κρίση πανικού και ψυχική αποσύνθεση; Η διάρκεια ζωής είναι γύρω στους 18 μήνες από τότε που αρχίζουν οι βαρβάτες αϋπνίες.

Η επιστήμη είπε ότι έπαθε μετάλλαξη το γονίδιο D178N και αυτό ξέρουμε μόνο για ώρας. Δε θέλω να φανώ περισσότερο παντογνώστης απ' ό,τι είμαι, αλλά εγώ λέω πως φταίει που κάναμε τη νύχτα μέρα με τα πολλά φώτα και τα ηλίθια προγράμματα.

Άλλο τώρα:

Η Μελατονίνη είναι μια ορμόνη που βγάζει ο μέσος ταλαίπωρος περπατητής σαν εσένα, όταν έρχεται η ώρα να νυστάξει και να κοιμηθεί. Η ορμόνη δηλαδή σε νυστάζει, σε χαλαρώνει και σε βάζει για ύπνο όμορφα κι ωραία. Ο μηχανισμός που βγαίνει η ορμόνη έχει ως εξής: Το μάτι βλέπει σκοτάδι, καταλαβαίνει ότι νυχτώνει, βγάζει το μυαλό την ορμόνη και χασμουριέσαι μετά σαν το ζώο. Σήμερα όμως όλο και περισσότεροι δεν μπορούν να νυστάξουν και παίρνουν Μελατονίνη από το φαρμακείο αντί να τους κόψει να σβήσουν τα φώτα.

Βέβαια η αϋπνία που προκαλεί η έλλειψη Μελατονίνης είναι προσωρινή και φτιάχνει συνήθως σύντομα γιατί αν το παρακάνεις κάποια στιγμή απλά θα καταρρεύσεις, αλλά μήπως άμα σου γίνει συνήθεια και δεδομένης της ικανότητας του ανθρώπου να προσαρμόζεται, λέω εγώ τώρα, μήπως λέω αρχίσει το σώμα να προσπαθεί να κόψει τον ύπνο τελείως και σε σένα και στα παιδιά σου, μεταλλάσσοντας το γονίδιο, διότι πιστεύει ότι έτσι πρέπει να κάνει για να επιβιώσει;

Όσο ξενέρωτο κι αν ακούγεται, η φύση παιδάκι μου είναι ένα μεγαλειώδες πράμα και θέλει σεβασμό και φόβο. Διότι αν πας να το παίξεις μάγκας με τις δυνάμεις τις φύσης, η τιμωρία που θα φας στον κώλο (που θα φας παραφύσιν δηλαδή) θα είναι πιο ύπουλη, αναπάντεχη κι επώδυνη απ' όσο μπορεί ο κώλος σου ν' αντέξει. Η τεχνολογία θέλει ισορροπία και γνώση για να χρησιμοποιηθεί σωστά και να μη σου σκάσει στα μούτρα.

Σχόλια:

Για να γράψεις σχόλιο στο άρθρο πρέπει να είσαι μέλος του site και να έχεις κάνει login.